Ik heb inmiddels besloten toch maar eens een stukje over het woord Passie te schrijven. En waarom? Omdat het al jaren als een rode draad door mijn leven loopt, en het op vele gebieden de revue heeft gepasseerd. Sinds ik bezig ben met mijn beroep als coach/counsellor komt dit woord nogal vaak langs in gesprekken die ik met mensen voer. Zowel in de praktijk, op professioneel gebied alsook tijdens netwerkgelegenheden, bij mijn vrienden en in de familiesfeer. Mijn zoontje van acht vroeg laatst toen “Het” woord hem weer ter ore kwam wat die paar letters nou eigenlijk betekende. Hij zorgde ervoor dat ik zelf even goed moest nadenken om dit mooie woord  passie goed te kunnen omschrijven, en hoe ik hem dit tevens kon duidelijk maken op een dusdanig niveau zodat ook hij het goed zou begrijpen.


Wat is passie?

Ik vertelde hem dat passie iets is dat je heel graag doet en waar je heel blij en gelukkig van wordt als je er mee bezig bent.Je wilt er dan het liefst heel vaak mee bezig zijn, over leren en lezen. Hij vond waarschijnlijk dat ik er te serieus bij keek waardoor hij het nodig vond er een meer luchtig tintje aan te geven door te zeggen dat een vrucht dus ook passie kan hebben. Lachend wees hij op hetzelfde moment naar een op de fruitschaal liggende passievrucht. Wat een mooie vergelijking, lang leve het brein van mijn creatieve adhdtje. Ik moest daar hartelijk om lachen, en kon het gelijk als een soort metafoor gebruiken. Het was slechts een mooi inkoppertje.

“Ja jongen, jij bent momenteel toch met je broertjes zaadjes aan het planten in kleine potjes om uiteindelijk plantjes te zien groeien? Net als die passievrucht, dat was ook ooit alleen maar een zaadje, en dat werd uiteindelijk een mooie passievrucht waar de mensen allemaal van kunnen genieten op verschillende manieren “.  Zo ontstaat ook een passie: Iets begint klein (je interesse ergens voor), en doordat je het beginnende zaadje aandacht geeft ( water) kan het gaan groeien (je gaat meer lezen, leren en te weten komen over iets dat je leuk vindt, en dan groeit de interesse nog meer en ga je steeds meer kennis opdoen). Als het kleine zaadje dan een lekkere vrucht is geworden kunnen de mensen en jijzelf er van gaan genieten (als je zover bent gegroeid dat je je kennis in de praktijk kunt brengen, dan kun je het gaan delen met anderen, die daar dan weer beter door worden, meer in hun kracht zullen gaan staan en uiteindelijk ook weer kunnen genieten).

Kippevel

Hij keek me aan met een kenmerkend voor hem schuin lachje, het was zo wel heel duidelijk voor hem wat passie inhield.”Passie is ook iets dat je niet kunt leren”, voegde ik er nog maar even aan toe. “Passie is iets dat in je zit, wat je moet voelen. Bij mama uit zich dat vaak in kippenvel als ik het heb over de dingen die ik doe en wil gaan doen, de dromen die ik heb, de power die ik voel om veel te bereiken en wat te kunnen betekenen voor anderen”. Dat zaadje, dat is uiteindelijk de kern van alles. Van alles waar iets moois uit kan komen, dat kan bloeien en groeien. Die kern is je innerlijke bron. In mijn geval een bron van levensvreugde. Die komt zo uit mijn tenen en is zo letterlijk geaard, deze passie. En als je werkt met de juiste hoeveelheid water en er nog eens een warm zonnetje overheen giet…  Daarmee ga ik zorgen dat heel veel mensen weer zullen gaan stralen, en hoop ik ze te mogen laten bloeien en groeien. Dit allemaal door hen een stukje van mijn passie door te geven.

Nu jouw passie

Bovenstaand stuk is van toepassing op mij. Hoe zit dat met jou? Heb jij je passie al gevonden of ben je er nog niet uit of denk je dat je gewoonweg nergens passie voor hebt? De een zal namelijk een grotere passie voelen ergens voor dan een ander. Ik zie passie als het hebben van een doel. En dat hoeven geen grote wereldverbeterende zaken te zijn, dat kan ook iets kleins zijn, dicht bij jezelf. Het gaat erom dat je in het NU ergens heel erg van geniet en dit kan ontwikkelen, wat die uitkomst ook is. Als je denkt dat je geen passie hebt vraag je dan eens af zonder die rugzak die we in ons latere leven allemaal bij ons dragen, wat je vroeger leuk vond. Waar kon je als kind van genieten? Wat zou je wellicht als volwassene weer willen oppakken?

Als je vroeger als kind bijvoorbeeld veel schilderde ben je die passie die je toen als heel natuurlijk beleefde wellicht vergeten. Wat let je om eens een cursus bij jou in de buurt te volgen om te zien of je dit weer kunt oppakken. het kan je namelijk net weer even een extra kleurtje aan je leven geven. Vond je het vroeger fijn om in de stilte de natuur in te trekken met je verrekijker, loep en aantekenschriftje op ontdekkingstocht? Misschien is een wandelclub dan iets voor jou, en kun je de passie voor de natuur weer herbeleven. Of je wordt begeleider van een scoutvereninging en draagt zo jouw kennis weer over op een jongere generatie. Er zijn zoveel mogelijkheden. Was je altijd al een luisterend oor voor de “problemen” van jouw vrienden en kennissen? Misschien dat nu toch maar eens onderzoeken nu de kids de deur uit zijn. Er zijn zoveel mensen in deze roerige tijd die een professioneel luisterend oor wel zouden kunnen gebruiken. Juist als je een wat ouder iemand bent met levenservaring zou jij dit talent wellicht kunnen inzetten als professional of als vrijwilliger. Het zijn zomaar wat uit de mouw geschudde voorbeelden. Niets hoeft, alles mag.

Innerlijke stem

Zonder het ook maar ver te hoeven zoeken buiten jezelf, liggen jouw talenten misschien al heel lang verstopt en vergeten in jezelf.En of je dat nou snel ziet en voelt of niet… Soms zijn bepaalde capiciteiten aan de oppervlakte zichtbaar, maar soms vraagt het om meer contemplatie.
(Om wat? ja, dat woord heb ik ooit tijdens mijn kunstgeschiedenis geleerd en is het enige woord wat me zo snel tebinnen schiet). Het betekent dat je, door je meer naar binnen te richten, naar jezelf te luisteren (in stilte) jezelf de ruimte geeft om te voelen waar je hart ligt.

Iedereen heeft, hoe groot of klein ook, een innerlijk stemmetje die zegt: ik zou dit willen, of dat lijkt me te gek, of als ik, maar…etc. Het gaat erom wat wil je doen met dat stemmetje dat jouw iets influisterd? Gun het jezelf, ga het onderzoeken, is het mogelijk, wat zijn anders de opties die in de buurt komen van wat je wilt en hoe kan je dat momenteel, in het NU inplannen in jouw leven? Het zal je namelijk zoveel meer geven, je gelukkiger maken en wellicht daardoor ook weer anderen ermee aansporen. Tijd voor contemplatie dus!

Met passievolle groet

Irma Lohman