Al jaren vertel ik over het veranderende paradigma, waar we middenin zitten. Dat er tot ergens in de eerste helft van de 20steeeuw gedacht werd dat alles los staat van elkaar, dat er buiten dat wat we zien niets anders is, dat niets invloed heeft op elkaar, dat het leven mensen overkomt en ze daar geen invloed op kunnen uitoefenen.
En dat wetenschappers, nieuwsgierig als ze zijn, verder onderzoek hebben gedaan en ontdekt hebben dat er daar waar gedacht werd dat er niets was, wel meetbare energie in beweging is, dat alles invloed heeft op alles en dat mensen wel invloed uitoefenen op wat hen in hun leven gebeurt.
Ik vertel daarbij ook over de dimensies waarin onze wereld is opgebouwd, van dat wat zicht- en tastbaar is, tot aan het globale informatieveld. En dat het belangrijk is dat ieder dat doet waar ‘ie voor gebakken is, daarmee waarde leverend aan anderen. Dat zoveel mensen andere dingen doen dan waar ze voor gebakken zijn en dat daar veel ellende en energieverlies door wordt veroorzaakt.
Voor veel mensen was dit nieuwe informatie waar ze langzamerhand vertrouwd mee raakten. Voor anderen was het een bevestiging van dat wat ze voelden. Altijd was en is het stof tot nadenken en dialoog.
De paradigmashift is steeds duidelijker merkbaar in alle geledingen van onze maatschappij. Waar eerst alleen de ‘geitenwollensokken’ zich bezighielden met bewustwording en zingeving, werd en wordt dit nu ook meegenomen naar en zichtbaar in het bedrijfsleven. Eerst nog voorzichtig en een beetje besmuikt. Pas als ik er zelf over begon tijdens een training of coaching, werd er enthousiast op ingehaakt, kwamen de verhalen los, waren mensen blij dat ze er met iemand over konden spreken zonder voor gek versleten te worden. Nu is het een wezenlijk en uitgesproken onderdeel van persoonlijke en organisatieontwikkelingsvraagstukken.
En kom ik het steeds meer en op de meest onverwachte plekken tegen. De afgelopen dagen in het bijzonder, en dat wil ik graag met je delen. Het is echt waanzinnig!
Allereerst dit weekend. Een van onze zaterdagrituelen is kranten kopen, waaronder De Telegraaf. Die blader ik dan zo’n beetje door en lees hier en daar wat, afgelopen zaterdag was dat anders. Allereerst trof ik een prachtig interview met Bobby Charlton, met een intrigerende ondertitel ‘cultuurbewaker Manchester United’. Ik was direct nieuwsgierig. Opgegroeid in een voetbalgezin waar je op zondagavond absoluut bukkend onder de televisie door naar de keuken moest lopen, want ze (vader, broers) zouden toch maar iets missen van Studio Sport, ben ik onbewust wel degelijk besmet met het voetbalvirus. En dan zo’n grote club waar al zo’n 26 jaar een en dezelfde manager werkt, Alex Ferguson, waar met regelmaat grote successen worden behaald, waar mijn voetbalhelden Edwin van der Sar en vooral Ruud van Nistelrooy hebben gespeeld, wat is het geheim? Als ik dan lees dat zij een cultuurbewaker hebben, je begrijpt het, dan wil ik daar meer van weten. En ja hoor, in het artikel staan een paar ingredienten van het succes recept van Manchester, en die precies passen in het nieuwe paradigma en doen waar je voor gebakken bent. Sir Bobby Charlton zegt dat hij na een ongeluk tot de conclusie kwam, dat het van cruciaal belang is om elkaar te helpen, om voor elkaar te zorgen. Dat dat ook de algemene gedachte is binnen de club. En wat hij ook vertelt is dat hij zijn, zoals hij het als niet-gelovige noemt, God-given talent leeft. Volgens mij cruciale ingredienten voor succes. Nu snap ik nog beter de magie van deze Londense club.
Ik blader verder, zie ik daar tot mijn grote verrassing een artikel met de kop ‘Commercie en spiritualiteit in balans’. En op dezelfde pagina de column ‘Tegeltjeswijsheden’ van Paola van de Velde. De titel intrigeert me en ik begin te lezen. En hoe verder ik lees hoe meer de hoekpunten van mijn mond zich omhoog trekken in een grote lach. Yes, en kijk nog maar eens terug naar het begin van deze weblog, hier schrijft Paola ook over. En meer bijzonder nog, ze schrijft ook dat oud-bankier en ex-politicus Henk Wijffels over het veranderende paradigma vertelt op een financieel congres voor vrouwen. Ik ben blij.
En dan gisteravond. We zijn met onze dochter op MBO-jacht. Het duurt nog wel een jaar voordat ze daar naar toe zal gaan, een beetje inspiratie opdoen om die laatste tijd op het VMBO door te komen, leek ons een strak plan. De dochter brengt ons bij wijze van spreken al vanaf de wieg tot wanhoop met altijd maar stofjes en staaltjes verzamelen en zeker elke maand haar kamer willen veranderen met andere kleuren op muren, schetsjes en moodboards makend, oh ja de prijscalculeringen niet te vergeten waar ze onze goedkeuring dan voor wil hebben. Interieurontwerpen zit bij haar ingebakken. Enfin, gisteravond zijn we naar de opendag van het Jan des Bouvrie College in Amsterdam geweest. Ze zette een stap over de drempel en wist dat ze hier thuis hoorde. In een open les mocht ze een moodboard maken (prachtig en met de complimenten van de docente) en wat de docente daar vertelde ... ja hoor, daar kwam het nieuwe paradigma weer om de hoek, ook hier! Ze vertelde dat de kinderen van nu straks zullen kijken, visualiseren en werken op een manier waar wij nog maar nauwelijks een flauwe notie van hebben, dat zij een ander soort sensitief zintuig ontwikkelen, want alles heeft overal invloed op, draagt dus veel verder dan wij nu kunnen bedenken, communicatie zal spectaculair anders gevisualiseerd worden, en dat dat wel de manier zal zijn die past in de nieuwe tijd waarnaar we bewegen. Yes!
Wat is het mooi om op zoveel plekken de beweging in en naar de nieuwe tijd te zien, te voelen en uitgesproken te horen. Hoe meer mensen zich hiervan bewust zijn en zich verbinden, hoe meer we elkaar kunnen supporten in deze snel veranderende en daardoor soms chaotische tijd. Iedereen heeft daarin zijn eigen rol, ik, jij en ja, ook jij, en jij en jij! Ik ben benieuwd, hoe draag jij je steentje bij?
Comments