BuigenJoachim, zeven jaar oud, ontmoet Mika, afkomstig van een andere planeet.Hij geeft hem een appel.'Vind je het lekker?' vroeg ik.Hij maakte een diepe buiging.Ik wilde weten hoe een appel smaakt als je er nog nooit een geproefd hebt,daarom vroeg ik nog een keer: 'Vind je het lekker?'Hij bleef maar buigen.''Waarom buig je?' vroeg ik.Mika boog opnieuw.Ik snapte er niks van en vroeg nog een keer: 'Waarom buig je steeds ?''Waar ik vandaan kom, buig je altijd als iemand een goede vraag stelt,' legde hijuit. 'Hoe dieper de vraag, hoe dieper de buiging'.Zoiets raars had ik in tijden niet gehoord. Wie buigt er nu voor een vraag?'Wat doen jullie dan als je elkaar groet?''Dan proberen we een slimme vraag te bedenken,' zei hij.'Waarom?'Eerst boog hij weer, omdat ik opnieuw een vraag had gesteld. Toen zei hij: 'Weproberen een slimme vraag te bedenken, zodat de ander een buiging maakt.'Ik vond het zo'n indrukwekkend antwoord, dat ik een heel diepe buiging maakte.Toen ik weer opkeek, stond Mika op zijn duim te zuigen. Het duurde heel langvoordat hij de duim weer uit zijn mond haalde.'Waarom boog je?', vroeg hij bijna kwaad.'Omdat je zo'n goed antwoord op mijn vraag had.' zei ik.Wat hij toen zei heb ik altijd onthouden. Luid en duidelijk sprak hij:'Voor een antwoord hoef je niet te buigen. Of het nou een goed of een slecht antwoord is,je moet er nooit voor buigen.Als je een buiging maakt, toon je respect,' ging Mika verder. 'en voor een antwoord hoef je geen respect te hebben.''Waarom niet?''Een antwoord is altijd een stukje van de weg die al achter je ligt. Alleen een vraagkan je verder brengen.'Ik vond dat zo goed gezegd dat ik mijn kin met beide handen moesttegenhouden om niet opnieuw te buigen.In: Jostein Gaarder Hallo. is daar iemand? Amsterdam, 1997
Comments