de - Blog 2.0 - Spiritueel Ondernemers Netwerk2024-03-29T10:13:46Zhttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/profiles/blogs/feed/tag/deMeditatie centrum in opbouwhttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/profiles/blogs/meditatie-centrum-in-opbouw2016-12-09T17:29:48.000Z2016-12-09T17:29:48.000ZNiels Schoutenhttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/members/NielsSchouten<div><p>Beste Leden,</p><p></p><p>Naar aanleiding van mijn laatste vipassana meditatie training in Frankrijk<br /> was ik zo overtuigd van nut en noodzaak dat ik een meditatie centrum in Utrecht wil beginnen. Dit om mensen dezelfde kans te geven die ik ook heb gehad. Onderstaand verteld meer over het project.</p><p></p><p><a href="https://www.geloofinjeproject.nl/campaigns/dhamma-pada/" target="_blank">Dhamma Pada</a></p><p></p><p>Ook vertel ik graag meer over vipassana meditatie als u reageert op dit tekst bericht alhoewel er ook al veel te lezen is via het bovenstaande.</p><p>Veel plezier met lezen. En bij vragen gewoon reageren.</p><p></p><p>Met vriendelijke groet,</p><p>Niels Schouten</p></div>De verkoop van 'De taal van het Licht' is begonnenhttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/profiles/blogs/de-verkoop-van-de-taal-van-het-licht-is-begonnen2016-09-23T06:46:27.000Z2016-09-23T06:46:27.000ZRia Feskenshttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/members/RiaFeskens<div><p> <strong>Dit is een speciaal artikel van <em>'Serenora Schrijft</em> ' over 'De taal van het Licht</strong>'.<br /><br /> <strong>De taal van het Licht is een bijdrage van het heldere Licht.</strong> Een orakelset kaarten met een hoge waarneembare frequentie, die eenmaal verspreid, een wonderlijk positief effect heeft op ons en onze omgeving. Ze neemt je mee op ontdekkingsreis. Wat heeft het Licht jou te vertellen? Welke energieën onthullen zich voor jou? Ervaar via deze set de hogere trillingen van het Licht en de boost aan positieve energie die erin ligt besloten. Er zit een supermooi boekje bij, dat niet alleen instructies geeft hoe je ermee kunt werken, maar ook een heldere uitleg van elke kaart.<br /> <br /><br /><br /><b>Als jij openstaat voor spiritualiteit, dan is 'De taal van het Licht' écht iets voor jou.<br /></b> <br /><br />In mijn mailing van juni 2016 schreef ik <strong><a href="http://www.craniosacraal.com/artikelen%20126.php">'Hebben orakel- en affirmatiekaarten altijd gelijk?'</a></strong><br /> <br /> <strong>Waarom zou je zelf deze prachtige set aanschaffen?<img alt="" src="https://www.e-act.nl/admin/img/94/Image/def%20mozaiek.JPG" style="float:right;margin:3px;" height="250" width="250" /></strong></p><ul><li>om de nieuwe energie binnen te halen;</li><li>om inzicht te krijgen in nieuwe frequenties;</li><li>om met nieuwe energie te mediteren;</li><li>om je drinkwater ermee te activeren;</li><li>om blokkades in de hogere bewustzijnslagen op te sporen;</li><li>om zelf Licht te verspreiden.</li></ul><p><strong>Natuurlijk wil ik jullie het verhaal achter deze set niet onthouden.</strong> Het begon zo: in mijn praktijk Serenora hadden een paar (gevoelige) klanten mijn hulp nodig, maar zij konden niet naar mijn praktijk komen. Dit werd een nieuwe uitdaging. Ik visualiseerde dat ze op mijn behandeltafel lagen en dat ik hen een behandeling gaf, terwijl ik ze aan de telefoon had. Eigenlijk wist ik toen nog niet of het haalbaar was, maar andere mogelijkheden waren er niet.<br /> <br /> <strong>De mensen voelden zich geholpen en ik schreef hierover het artikel: <a href="http://www.craniosacraal.com/artikelen%2088.php">'Is Healing op afstand alleen iets voor goedgelovigen?'</a></strong>. Maar ja, ik kende die mensen niet persoonlijk. Ik kon niet goed inschatten of er een placebo effect meespeelde. Daarom besloot ik een groter experiment te beginnen, om het magische, wonderlijke achter deze methode te ontdekken. Er waren acht mensen uit het hele land die volmondig ja zeiden om mee te doen.<br /> <br /> <strong>Dit was nieuw terrein voor mij. Ik creëerde de mogelijkheid om te ervaren of dit binnen mijn bereik lag.</strong> In januari 2013 hield ik de eerste groepssessie op afstand. Vanuit mijn onzekerheid gebruikte ik versterkende elementen zoals rutielkwartsen, bergkristallen en geometrische vormen op mijn tafeltje. Ik maakte patroontjes op mijn gevoel. Waar ik niet op gerekend had, was de komst van het Licht tijdens deze sessies.<br /> <br /> <strong>Om de deelnemers achteraf te laten zien welke krachtige elementen ik had ingezet,</strong> maakte ik voor hen foto's van de <a href="http://serenora.jalbum.net/LICHTWERKTAFELTJES/"><img alt="" src="https://www.e-act.nl/admin/img/94/Image/46%20adelaar%20k.jpg" style="float:right;margin:3px;" height="155" width="155" />Lichtwerktafeltjes</a>. Sommige tafeltjes werden ware kunstwerkjes, waarbij ik met een pincet aan het stoeien was om het toch de vorm te geven die ik in gedachten had. Een aantal van die foto's heb ik gebruikt om mijn mailing aan jullie mee te versieren.<br /> <br /> <strong>Ik was eerst verbaasd</strong> toen bleek dat via foto's dezelfde kracht te voelen was als toen het tafeltje er daadwerkelijk lag. Nadat ik er 125 had gefotografeerd, kreeg ik het idee om er een kaartenset van te laten maken.<br /> <br /> <strong>Want de huidige tarot- en affirmatiekaarten zijn allemaal gemaakt met oude energie;</strong> ze zijn <img alt="" src="https://www.e-act.nl/admin/img/94/Image/Schermafbeelding%202016-07-15%20om%2020_22_12.png" style="float:right;margin:5px;" height="131" width="155" />antiek. Tijd voor iets nieuws. Een niet alledaags idee. Helaas kun je nergens leren hoe je een orakel moet maken; ik was daarvoor op mijzelf aangewezen (dat dacht ik tenminste).<br /> <br /> <strong>Ik mailde in maart 2016 naar een grote uitgever op gebied van affirmatiekaarten.</strong> Ik kreeg dit antwoord: <em>"Geachte mevrouw, Tot mijn spijt moet ik u berichten dat wij denken dat er te weinig belangstelling voor een kaartenset van uw lichtwerktafeltjes zal zijn om de grote investering die een dergelijke uitgave vraagt te doen. De kaarten zien er leuk uit, maar wij kunnen ons op dit moment geen extra uitgaven permitteren".</em><br /> <br /> <strong>Ik begreep gelukkig het verschil in het belang:</strong> ik wil de set kaarten met bijbehorende energie zo veel mogelijk verspreiden om de mensen de kans te geven om uit de zware trillingen te komen. De grote drukkers willen groot blijven en vooral winst maken. Na dit heldere inzicht en deze afwijzing, begon ik vragen te stellen aan mensen die ervaring hadden in uitgeven; te Googlen en te lezen over het uitgeven in eigen beheer.<br /> <br /> <strong>Een mailtje dook op:</strong> <em>"Het boek heb ik in eigen beheer uitgegeven. Ik heb eerst een aantal uitgeverijen gepolst. Die vonden het wel een goed boek, maar waren bang dat het niet rendabel zou kunnen worden uitgegeven. Toen kregen wij een schenking van mijn schoonvader. Dat geld hebben wij gebruikt om het boek te laten drukken bij de plaatselijke drukker. Het bleek moeilijk het boek uit te geven. Er liggen er nog 500 op de zolder".</em><br /> <br /> <strong>Nu heb ik geen zolder (haha) dus liet ik mijn plan varen.</strong> Teveel gedoe, te duur, teveel risico. Waarom zou ik mij zo inspannen zo vlak voor mijn pensioen?<br /> <br /> <strong><img alt="" src="https://www.e-act.nl/admin/img/94/Image/22%20dolfijnen%20k.jpg" style="float:left;margin:3px;" height="154" width="154" /></strong><strong>Maar de wind sloeg onder de vleugels:</strong> dat er nu tóch een set komt is te danken aan een collega die mij adressen gaf van kleinschalige drukkers, maar nog meer aan mijn dochter Miranda van Mbydesign. Zij vond mijn foto's wel mooi, maar (als designer) niet fraai genoeg om te laten drukken. Er moesten kreukels worden weggepoetst, afbeeldingen rechtgezet, kleuren aangepast, in het midden gecentreerd en nog véél meer. Ze ging er spontaan mee aan de slag en wow, wat zijn ze prachtig geworden. Geweldig! Ik kreeg er weer hoop door en nam de uitdaging voor het uitgeven aan.<br /> <br /> <strong>Ik vroeg me wel</strong> <strong>af:</strong> verliezen de foto's iets van hun kracht nadat er iemand anders mee bezig was geweest (oppimpen en <img alt="" src="https://www.e-act.nl/admin/img/94/Image/IMG_4775.jpg" style="float:right;margin:3px;" height="200" width="150" />printen)? Ik voelde de energie nog wel, maar je kunt ook bedrijfsblind zijn bedacht ik me. Goed. Ik <img alt="" src="https://www.e-act.nl/admin/img/94/Image/Schermafbeelding%25202016-07-15%2520om%252020_20_42.png" style="float:left;margin:5px;" height="128" width="154" />nam de proef op de som en nodigde verschillende mediums uit. Zij gingen met mijn proefset aan de slag. Het ging vooral om de set te beoordelen op hun werking. Na een middagje kijken, voelen en ervaren waren zij ervan overtuigd: "het is een krachtset om in de markt te zetten en anderen te laten profiteren van de hoge energie".<br /> <br /> <strong>De vertolking van de energie kreeg ik via het Licht door.</strong> Ik was heel tevreden met de hulp bij het nakijken van die bijzondere teksten die nu in het instructie boekje staan. Bedankt Jolanda, Miranda, Aart, Yvonne, Jeanette en Annelies!<br /> <br /> <strong>Toen de set er eenmaal in concept lag, mailde ik deze naar verschillende mediums en zij gaven de volgende reacties:</strong></p><ul><li><em><strong>"I</strong>k was erg gulzig in het verorberen van al die hoge frequenties. Het is al het hoge op aarde brengen. Elke galactische en aardse invloed van hogere komaf is hier in verwerkt. Zo mooi om te zien dat je geen zijde hebt gekozen en wel alles hebt omarmd wat naar ons als mensheid is gekomen om ons op te voeden naar de next level. Het zijn verbindingskaarten. Sommige kaarten waren geniaal. Veel onthullingen al door alleen heel kort naar te kijken. Het is het enige setje kaarten die het totaalplaatje laat zien'</em>".</li><li><em>"Sommige zou ik al uit willen vergroten en op willen hangen".</em></li><li>Hij zei: <em>"Ik voel dat er veel energie in zit en dat het van een hoge trilling is. Dat zal niet iedereen aankunnen. De taal van het Licht, dat is precies wat het is!'</em>".</li><li><em>"Hallo Ria, Wat een verrassing vandaag op mijn deurmat! Je set “De taal van het Licht” en ook nog met mijn lievelingsthee erbij. Dank je wel!<br /> De doos, de kaarten, het boekje, alles ziet er prachtig uit. De energie begon meteen te stromen bij me. Ik werd er erg blij van! Nogmaals dank. Dat de kaarten een ieder mag vinden die de taal van het Licht mag gaan voelen en laat spreken. Hartelijke groet".</em></li></ul><p><strong>Nu ze alle 1000 afgeleverd zijn</strong>, bekruipt me stiekem toch de vraag: hoe krijg ik al die exemplaren verkocht, of <img alt="" src="https://www.e-act.nl/admin/img/94/Image/IMG_5483.jpg" style="float:right;margin:3px;" height="333" width="250" />verkoopt de set zichzelf? Een hilarische opmerking van mijn kinderen: <em>"mam vóór je de pijp u</em><em>itgaat verkoop je ze toch</em> <em>wel hè?</em> ". En je snapt hem al, daarbij wil ik jullie hulp vragen.<br /> <br /> <strong>Daarom beste lezer, het zou super zijn als jij mee wilt helpen om dit Licht, dat met deze set kaarten is verbonden, te verspreiden door:</strong></p><ul><li>een of meerdere sets aan te schaffen;</li><li>flyers neer te leggen op plaatsen waar jij vaak komt (de flyers sturen we op verzoek naar je toe);</li><li>jouw set aan anderen te tonen;</li><li>jouw bevindingen te delen met een link op social media. Kijk op de nieuwe <a href="https://www.facebook.com/taalvanhetlicht/">FaceBook pagina</a> 'de taal van het Licht;</li><li>een set aan iemand cadeau te geven;</li><li>de tekst van de set als vrijwilliger te vertalen in de taal waarin je bent grootgebracht (mail me als je dit wilt doen);</li><li>als ambassadeur van het Licht 10 setjes ineens te bestellen (je betaalt er dan 9 én ik neem de verzendkosten voor mijn rekening).</li></ul><p>Warme groet,<br /> <strong><strong><strong><span style="font-size:16px;"><span style="font-size:12px;"><span style="font-family:verdana, geneva, sans-serif;"><a href="http://www.craniosacraal.com/wie.php">Ria Feskens,</a></span></span></span> <strong><span style="font-family:'times new roman', times, serif;"><span style="font-size:14px;">Serenora</span></span></strong>, september 2016.</strong></strong></strong><br /> <br /> <br /> <img alt="" src="https://www.e-act.nl/admin/img/94/Image/ria%202013.JPG" style="float:left;margin:3px;" height="120" width="81" /></p></div>Moeten we de Zon voortaan met factor 50 bestrijden?https://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/profiles/blogs/moeten-we-de-zon-voortaan-met-factor-50-bestrijden2014-08-25T20:00:29.000Z2014-08-25T20:00:29.000ZRia Feskenshttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/members/RiaFeskens<div><p> </p><table width="100%"><tbody><tr valign="top"><td align="center"><table cellspacing="0" width="697"><tbody><tr valign="top"><td><b>In mijn tuin struikelde ik vorige week bijna over een jong roodborstje dat lag te zonnebaden. Hij wel!</b><br /><img alt="" src="https://www.e-act.nl/admin/img/94/Image/zonnebad.jpg" style="width:200px;border-width:1px;border-style:solid;margin:3px;float:right;height:133px;" /> <br /> <strong>Wij mogen dat volgens de medici niet meer.</strong> Zij schilderen de UV stralen van de Zon af als kankerverwekkend, Zonnestralen moeten echt worden vermeden! Natuurlijk gun je niemand kanker en moet je dat proberen te voorkomen, maar waardoor neemt huidkanker bij mensen ondanks de waarschuwingen de laatste 10 jaar explosief toe? Heeft dit te maken met de vergrijzing? Krijgen we nu de rekening gepresenteerd van het jaren onbeschermd zonnen? <br /> <br /> <strong>De zon is zeker niet feller gaan schijnen</strong>. Is echt niet kwaadwillend. En gaten in de Ozonlaag blijkt ook een fabel. Natuurlijk gaan we sneller naar de dermatoloog, de bevolking vergrijst en kloppen de statistieken niet helemaal door overstap op een andere werkwijze. Kan dit dan werkelijk de toename van huidkanker verklaren of is het advies zonnebrandcrème met een hoge factor te smeren juist de oorzaak? En wat gebeurt er als we bijna geen zon meer op ons lichaam krijgen?<br /> <br /> Voor je verder leest, even wat feiten: Als we naar de <strong><a href="http://statline.cbs.nl/StatWeb/publication/?DM=SLNL&PA=7052_95&D1=a&D2=a&D3=0&D4=0,41,51,l&HDR=G2,G1,G3&STB=T&VW=T">(geregistreerde)</a></strong>doodsoorzaken kijken, zien we dat er jaarlijks <strong>793</strong> mensen overlijden aan huidkanker, <strong>44.000</strong> aan andere kankersoorten zoals borst-, prostaat- en longkanker. <strong>650</strong> mensen komen om in het verkeer, <strong>1.793</strong> door zelfdoding en maar liefst <strong>2.000</strong> sterven er aan medicijnvergiftiging!<div><br /> <strong>Als we de Zon (eigenlijk een ster), waar het om draait in deze mail, eens vanuit Spiritueel oogpunt bekijken</strong>, zien we dat deze net als bij de <strong><img alt="" src="https://www.e-act.nl/admin/img/94/Image/zon.jpg" style="height:200px;width:129px;border-width:1px;border-style:solid;margin:3px;float:right;" /></strong>Aarde wordt beheerd door een planeetgeest. De Zonnegeest is ook de heerser van alle planeten. De Zonnegeest heeft het recht om met andere sterrentradities te communiceren. Als mensen 's nachts of tijdens meditaties afreizen naar andere sterren om er lessen te leren of trillingen te ontvangen, gaat dit altijd via de Zon. <br /> <br /> <strong>In theorie staat de Zon na 52.000 jaar op een keerpunt en zou de Zonnegeest kunnen verdwijnen om plaats te maken voor een nieuwe Zonnegeest.</strong> De Zonnegeest kan net als Moeder Aarde mensen individueel steunen. Contact maken met de Zonnegeest bijvoorbeeld voor een transformatie is eigenlijk iedereen gegund. Het begint met de intentie neerzetten dat je er contact mee wilt maken. Meestal reageert de Zonnegeest via een onverwachte flikkering en een haast hoorbare boodschap. Die flikkering is als het ware het antwoord, de manier waarop de Zonegeest contact met je maakt.<br /> <br /> <strong>Gunstige aspecten van zonlicht zijn intussen wetenschappelijk bewezen.</strong><br /> o De Zon heeft een preventief effect op ontstaan van kanker; hoe meer Zon des te preventiever het effect;<br /> o Huidziekten zoals eczeem en psoriasis verminderen door zonlicht;<br /> o Multiple sclerose (MS), hart en vaatziekten, suikerziekten en griep worden afgeremd;<br /> o Stramme spieren en pijnlijke botten warmen op in de zon;<br /> o Bacteriedodend (tuberculose);<br /> o Zonlicht zorgt voor een betere stemming;<br /> o Aanmaak van vitamine D3* (daarover verderop meer).<br /> <br /> <strong>Alle heilzame aspecten van de Zon worden echter in de huidige tijd verzwegen.</strong> Patiënt-controleonderzoeken die het beschermend effect van zonnebaden en zonvakanties aantoonden, liggen onaangeroerd in de kast of staan in een verouderd computerbestand. <br /> <br /> <strong>DE ZON<img alt="" src="https://www.e-act.nl/admin/img/94/Image/zon%282%29.jpg" style="height:225px;width:136px;border-width:1px;border-style:solid;margin:3px;float:right;" /></strong><br /> trefwoorden;<br /> hoogst creatieve energie,<br /> bewustzijn,<br /> wijsheid,<br /> spiritualiteit,<br /> transformatie.<br /> <br /> <strong>Het koesterende Zonlicht, het verlangen naar licht en warmte brengt ons ertoe om in de zon te gaan zitten.</strong> Als we op gras of op het strand liggen komt daar ook nog een energiestraling van de Aarde bij (Shumann resonantie). Dat is een laag die zich uitstrekt tot ongeveer 15 centimeter boven de grond die dezelfde Thèta golven afgeeft als tijdens het slapen (7,83 Hz). Onlangs zijn er bij zonnebaders endorfineachtige stoffen in het bloed aangetroffen. Die stoffen geven een fijn gevoel, maar werken behoorlijk verslavend. Gewoon bij de kachel zitten levert wel een behaaglijk gevoel op, maar niet zo sterk als bij het zonnen.<br /> <br /> <strong>Het constante en ernstige waarschuwen voor zonnestralen vanwege het veroorzaken van huidkanker (2% op het geheel) lijkt niet in verhouding te staan tot het ontstaan van de overige kankersoorten.</strong> Het advies smeren, smeren, smeren komt de fabrikanten van superdure zonnebrand wel erg goed uit! Als ik deze cijfers zie, neig ik ertoe te denken dat zij er met een marketingprogramma achter zitten. Ook worden cijfers waarop de waarschuwingen zijn gebaseerd beïnvloed door overdiagnostiek uit angst voor schadeclaims.<br /> <br /> <strong>Als je denkt dat je met een sunblock of factor 50 géén huidkanker kunt krijgen, kom je bedrogen uit.</strong> Onlangs hebben Britse onderzoekers geconstateerd dat een hoge factor geen kanker kan voorkomen, hooguit wat vertragen! Je verbrandt dan niet snel, maar je huid eet de synthetische toxines van de zonnebrand op! Uiterst gevaarlijk! Anderen hebben hier al eerder over gepubliceerd.*)<br /> <br /> <strong>Regelmatig zonnen is goed, dit vormt een verdediging tegen de mogelijke schadelijke invloed van de Zon.</strong> De huid bruint en wordt dikker, waardoor UV stralen niet meer in de huid doordringen. Zelfs een half uurtje per dag buiten heeft een heilzaam effect ook al is het bewolkt.<br /> <br /> <span style="font-family:'times new roman', times, serif;"><span style="font-size:20px;"><strong><em>En de oprukkende huidkanker dan?</em></strong></span></span><br /> <br /> Dr. Hans van der Rhee, al dertig jaar huidarts, deed onderzoek. Hij schrijft (2010) in zijn aan te raden boek <em>Zonnen mag</em> <span style="font-size:20px;"><em><strong><span style="font-family:'times new roman', times, serif;">"dat het wel meevalt met de gevaren van de zon en dat zonlicht misschien wel meer voordelen dan nadelen heeft!"</span></strong></em></span> <br /> <br /> <strong>Dat werd hem niet in dank afgenomen. Hij schreef vervolgens: Er zijn drie soorten huidkanker.</strong><br /> <br /> <strong>1. Veelvoorkomend: Actinische keratoseplekken</strong> (verhoorning door de zon) waar veel 65+ers mee te maken krijgen als onderdeel van het verouderingsproces. Die plekken hebben de neiging zich uit te breiden en om te slaan in plaveiselcelcarcinoom. Die aandoening gedraagt zich relatief goedaardig. Er is maar een kleine kans, bij onbehandelde verhoorning, om in de loop van de tijd tot plaveiselcarcinoom over te gaan. Slechts bij 3% van de patiënten ontstaan uitzaaiingen, vooral bij de mensen die te lang hebben gewacht voor ze een arts raadpleegden. De carcinomen zijn met enige moeite onder controle te houden.<br /> <strong>2. Veelvoorkomend: Basaalcelcarcinoom</strong> een erg onschuldige vorm van huidkanker die niet het vermogen heeft om uit te zaaien. Daar overlijdt niemand aan.<br /> <strong>3. Komt het minste voor: Melanoom,</strong> ook wel kwaadaardige moedervlek, tevens de gevaarlijkste vorm die op gemiddelde leeftijd (50) voorkomt. Daarmee moet je echt oppassen. Vroege opsporing is levensreddend. Uit analyse komt naar voren dat verbranding door de zon <strong>vooral op jonge leeftijd</strong>, met name zo ernstig dat er blaren op de huid komen, de voornaamste oorzaak van de gevaarlijke melanoom is. Bijkomende risicofactoren: bleke huid die snel verbrandt, rood, rossig haar, veel moedervlekken en een melanoom in de familie. Zachtjes aan de zon wennen voorkomt dat risico.<br /> <br /> <strong><span style="font-size:18px;"><span style="font-family:'times new roman', times, serif;"><em>Goedbedoelde waarschuwingen pakken vaak verkeerd uit! Gebrek aan zonlicht werkt sluipend, het duurt jaren voordat die diagnose gesteld wordt.</em></span></span></strong><br /> <br /> Suggestie: visualiseer het licht en de warmte van de Zon in de streek rond je hart. Sta er vandaag en de komende dagen telkens weer bij stil dat de Zon in en door je schijnt.<br /> <br /> <strong><img alt="" src="https://www.e-act.nl/admin/img/94/Image/laat-de-zon-maar-schijnen.jpg" style="width:200px;height:150px;border-width:1px;border-style:solid;margin:3px;float:left;" /></strong><strong>Voorbeeld:</strong> <strong>Zo zat de zestigjarige vrouw met heel veel liefde voor de zon (zonaanbidster),</strong> laat ik haar eens Ria noemen (haha,) als het even kon in de zon. Alle klusjes werden met plezier in het zonnetje gedaan; zelfs de strijkplank werd naar buiten gesleept om toch maar geen straaltje te missen. Toen de “insmeren tegen de zon” campagne begon, verscheen van het vertrouwde blauwe Nivea merk een nieuwe zonnemelk. Zij kocht een flacon maar binnen de kortste keren zat ze onder een afschuwelijke huiduitslag.<br /> <br /> <strong>Boos zwoor zij het smeren af en deed het weer op haar ouderwetse manier:</strong> In de zon tot hij prikt, dan eruit, hoed op en een paar dagen in de schaduw. De huid reageerde met een natuurlijke afweer, ze werd weer bruin zonder te verbranden. Ze was tevreden.<br /> <br /> <strong>Toen ze op haar vijftigste een wrat in haar gezicht liet verwijderen,</strong> onderzocht de huidarts haar ook ongevraagd op verdachte plekjes op haar hoofd. De diagnose werd met het blote oog gesteld, actinische keratose (zonneverhoorning) en hij zei heel beslist “dat wordt kanker!” Daar schrok ze toch wel van. Zij had wel van de zonwaarschuwingen gehoord, maar dacht dat het wel zou loslopen. Meteen kreeg zij een informatiefolder over de gevaren van de zon! Volgens hem geen zon meer voor haar! Of smeren met minstens factor 20. Omdat smeren voor haar geen optie was, ging ze verdrietig de Zon mijden. Gevolg; haar huid werd dunner en kwetsbaarder. Lag ze vroeger lekker aan het strand te zonnen, nu deed één zonnestraaltje meteen zeer en ze bleef daardoor steeds meer uit de zon.<br /> <br /> <strong>Ze leek wel een zonneangst te ontwikkelen.</strong> Op den duur ging het lopen moeizamer, ze kreeg loodzware benen en als ze na lang zitten opstond, leek ze wel een oud wijf zoals ze dat lachend toegaf. Haar tandvlees trok terug, ze kreeg huiduitslag en lag elke nacht langdurig wakker. Ze kwam gelukkig zelf tot de ontdekking dat al haar klachten wezen op een tekort aan vitamine D(3). Langdurig tekort zorgt voor ernstige ziektes. Dr. William Grant berekende dat er zeker 100 ziekten verband houden met vitamine D tekort. Ook Dr. Michael Holick wijst op de gevaren van vitamine D gebrek. En dat Engelse ziekte, een botafwijking door gebrek aan vitamine D, tegenwoordig weer voorkomt.<br /> <br /> <strong>Vitamine D is eigenlijk geen vitamine maar een hormoon en wordt voor 90% door ons lichaam zelf aangemaakt.</strong> Voor die aanmaak is zonlicht nodig en vet! Het is een van de weinige in vet oplosbare stoffen in ons lichaam. Het is vooral belangrijk voor de ontwikkeling en groei van cellen en het immuunsysteem. Een kwartiertje per dag (zonder zonnebril) zou al voldoende zijn.<br /> <br /> <strong>Mensen die vanwege hart- en bloedvaten een vetarm dieet volgen,</strong> cholesterol verlagers slikken en ook bijna niet meer buiten komen, ontwikkelen zeker een tekort aan vitamine D. Jongeren die veel achter de computer zitten en als ze al buiten komen zoveel sunblock smeren dat ze wit blijven ook!<br /> <br /> <strong>Enkele symptomen van een vitamine D tekort: </strong> </div><ul><li><span style="color:#333333;">moeite met traplopen;<img alt="" src="https://www.e-act.nl/admin/img/94/Image/lichtwerktafeltje.jpg" style="height:185px;width:183px;border-width:1px;border-style:solid;margin:3px;float:right;" /></span></li><li><span style="color:#333333;">een zwaar gevoel in de benen;</span></li><li><span style="color:#333333;">moeizaam uit een stoel of uit de auto omhoogkomen;</span></li><li><span style="color:#333333;">zwakkere botten, botontkalking;</span></li><li><span style="color:#333333;">spier- en/of gewrichtspijn;</span></li><li><span style="color:#333333;">krampen en spiertrillingen;</span></li><li><span style="color:#333333;">traag herstel van weefsel, open been;</span></li><li><span style="color:#333333;">terugtrekkend of bloedend tandvlees;</span></li><li><span style="color:#333333;">verstoorde slaap, veel en vroeg wakker (melatoninegebrek);</span></li><li><span style="color:#333333;">chronisch tekort aan energie;</span></li><li><span style="color:#333333;">ontregeling biologische klok;</span></li><li><span style="color:#333333;">(extreme) vermoeidheid;</span></li><li><span style="color:#333333;">depressie, uitzichtloosheid, lusteloosheid;</span></li><li><span style="color:#333333;">angstaanvallen;</span></li><li><span style="color:#333333;">hyperventilatie;</span></li><li><span style="color:#333333;">hartproblemen.</span></li></ul><div><strong>Je zou denken, vul het tekort gewoon aan via voeding of supplementen.</strong> Dat kan wel, als je veronderstelt dat de Zon alleen voor de aanmaak van vitamine D3 zorgt. De Zon doet veel meer en kan nooit door een potje pillen of het eten van veel vette vis worden vervangen. De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamine D, een Europese richtlijn waar alle zonnige landen in de gemiddelden zijn verwerkt, is voor ons regenachtige landje veel te laag<strong>.</strong> We hebben véél meer nodig. Ik zie de vele waarschuwingen voor de Zon meer als een PR-Stunt voor de zonnebrandindustrie dan als een werkelijk groot levensgevaar!<br /> <br /> <span style="font-size:24px;"><strong><em><span style="font-family:'times new roman', times, serif;">Verstoken van zonlicht krijgt het duister meer vat op ons.</span></em></strong></span><br /> <br /> <strong>Een voordeel van HoogSensitiviteit is toch wel de gevoeligheid van de huid</strong>. Eigenlijk voelen we het meteen als de zon prikt. Ga er dan uit en zoek vóór je verbrand de schaduw op, of zet dan pas een hoedje op en doe een T-shirt aan. Leer kinderen veilig zonnen. Zorg als het even kan, dat onze ouderen meer naar buiten gaan. Maar vooral: <em><strong>gebruik géén synthetische smeermiddelen</strong></em>. Op internet is voldoende informatie om tot een juiste keuze te komen.*) <br /> <br /> <span style="color:#000000;"><span style="font-family:'times new roman', times, serif;"><span style="font-size:18px;"><strong><em>Zit er een raar plekje op de huid? Wacht dan niet om ermee naar de huisarts te gaan.</em></strong></span></span></span></div><div style="text-align:center;"> </div><div><br /> <span style="font-size:16px;"><span style="font-size:12px;"><span style="font-family:verdana, geneva, sans-serif;">Ria Feskens,</span></span> <em><strong><span style="font-family:'times new roman', times, serif;">Serenora</span></strong></em></span>, juli 2014</div><div style="text-align:center;"><br /> </div><div><span style="font-size:9px;">*) <a href="http://energiekevrouwenacademie.nl/wat-is-een-goede-zonnebrandcreme/">http://energiekevrouwenacademie.nl/wat-is-een-goede-zonnebrandcreme/</a></span></div></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody><tbody><tr><td> </td></tr></tbody></table></div>Godin van de liefdehttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/profiles/blogs/godin-van-de-liefde2013-10-03T10:00:00.000Z2013-10-03T10:00:00.000ZWonieka A. Meuterhttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/members/WoniekaAMeuter<div>Deze zomer is de godin van de liefde in mij ontwaakt. Jarenlange ontwikkeling en bewustwording op velerlei gebieden brachten haar tot leven tijdens een onverwachts intens en vreugdevol samenzijn. Onverwachts, omdat ik mij erbij neergelegd had dat ik ooit nog de liefde lichamelijk zou kunnen ervaren met een man, steeds in verbinding met mezelf en de ander, in een vloeiende stroom van geven en ontvangen.Er was in dit samenzijn alleen een wens om liefde te willen leven, zonder voorwaarden en bindingen. Ik voelde me veilig, toonde in vertrouwen mijn kwetsbaarheid in een lach, in een traan, in een mij volledig openen en bloot geven en ik zag en voelde hetzelfde bij hem. Alles kon gezegd en benoemd worden. De ogen bleven open en ook ‘s nachts was het licht.Mijn gekwetste vrouwzijn, in het verleden geschonden door de mannen in mijn leven die niet sensitief genoeg waren, werd in deze liefde geheeld en opnieuw geopend. Tussen ons zinderde en knetterde het, wat niet meer nodig had dan een liefdevolle blik of een terloopse, maar bewuste aanraking. Onze lichamen vonden elkaar en wisten elkaar keer op keer te vinden. Ook zonder lichamelijke aanraking of contact.In al onze naaktheid was het een ontmoeting van man en vrouw, waarin de pure man en de pure vrouw tevoorschijn kwamen in al hun kracht, kwetsbaarheid en schoonheid. Leven als man en vrouw, waarin de eeuwenoude wonden tussen mannen en vrouwen geheeld konden worden, bleek er niet in te zitten. Op zeer pijnlijke wijze sloot zijn hart zich naar mij van het ene moment op het andere en verhardde zich.Ervaringen met mannen nadien hebben mij doen beseffen dat het om een unieke ervaring ging. Dat, waarvan ik altijd heb geweten dat het wel mogelijk is, daarvan heb ik nu ervaren dat het inderdaad mogelijk is en zelfs nog meer dan ik tot nu toe heb kunnen ervaren.De godin van de liefde is open, toont zich kwetsbaar, is gevoelig, sensueel en sensitief. Tegelijkertijd is zij niet bang voor mannelijke kracht, die zo onderdrukt kan zijn dat hij als een exploderende kracht tevoorschijn kan komen. Zij weet deze kracht zodanig te hanteren en te ontvangen dat haar lichaam ongeschonden blijft bij de ontlading van deze harde haast brute kracht van een man, die nooit echt zijn mannelijke kracht heeft kunnen leven, zoals volgens mij veel mannen onderdrukt (gecastreerd) zijn in hun manzijn door hun moeders en andere vrouwen in hun leven.Een godin van de liefde is kwetsbaar in deze, al eeuwen, door mannen gedomineerde wereld. De liefde wordt door de meeste mannen anders begrepen dan door de godin bedoelt en veelal als bedreigend ervaren. De angst voor de liefde, voor nabijheid wordt niet herkend, noch erkend en het ‘probleem’ wordt gemakkelijk bij de vrouw gelegd die zich in al haar kwetsbaarheid en ontvankelijkheid toonde.De godin van de liefde is liefde, leeft liefde in verbinding met zichzelf en anderen die met haar de liefde willen leven. In de meeste gevallen niet lichamelijk omdat zij dat niet wil en ook omdat dat niet nodig is om liefde te kunnen leven. Deze godin van de liefde heeft wel de wens om met meerdere mensen liefde te willen leven en samen met anderen het avontuur te beleven van het leven van jouw en haar pure vrouwzijn en manzijn.Wonieka A. MeuterGeplaatst dd 3-10-13 op <a href="http://ontwikkelennaarheelzijn.wordpress.com">http://ontwikkelennaarheelzijn.wordpress.com</a></div>Blij met De Telegraaf! - Nederland beweegt ...https://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/profiles/blogs/blij-met-de-telegraaf-nederland-beweegt2012-03-14T12:45:12.000Z2012-03-14T12:45:12.000ZHelma Lieberwerthhttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/members/HelmaLieberwerth<div><p><a href="{{#staticFileLink}}4554011253,original{{/staticFileLink}}"><img width="750" class="align-left" src="{{#staticFileLink}}4554011253,original{{/staticFileLink}}" height="294" alt="4554011253?profile=original" /></a>Al jaren vertel ik over het veranderende paradigma, waar we middenin zitten. Dat er tot ergens in de eerste helft van de 20<sup>ste</sup>eeuw gedacht werd dat alles los staat van elkaar, dat er buiten dat wat we zien niets anders is, dat niets invloed heeft op elkaar, dat het leven mensen overkomt en ze daar geen invloed op kunnen uitoefenen.</p><div>En dat wetenschappers, nieuwsgierig als ze zijn, verder onderzoek hebben gedaan en ontdekt hebben dat er daar waar gedacht werd dat er niets was, wel meetbare energie in beweging is, dat alles invloed heeft op alles en dat mensen wel invloed uitoefenen op wat hen in hun leven gebeurt.</div><div>Ik vertel daarbij ook over de dimensies waarin onze wereld is opgebouwd, van dat wat zicht- en tastbaar is, tot aan het globale informatieveld. En dat het belangrijk is dat ieder dat doet waar ‘ie voor gebakken is, daarmee waarde leverend aan anderen. Dat zoveel mensen andere dingen doen dan waar ze voor gebakken zijn en dat daar veel ellende en energieverlies door wordt veroorzaakt.</div><div>Voor veel mensen was dit nieuwe informatie waar ze langzamerhand vertrouwd mee raakten. Voor anderen was het een bevestiging van dat wat ze voelden. Altijd was en is het stof tot nadenken en dialoog.</div><div>De paradigmashift is steeds duidelijker merkbaar in alle geledingen van onze maatschappij. Waar eerst alleen de ‘geitenwollensokken’ zich bezighielden met bewustwording en zingeving, werd en wordt dit nu ook meegenomen naar en zichtbaar in het bedrijfsleven. Eerst nog voorzichtig en een beetje besmuikt. Pas als ik er zelf over begon tijdens een training of coaching, werd er enthousiast op ingehaakt, kwamen de verhalen los, waren mensen blij dat ze er met iemand over konden spreken zonder voor gek versleten te worden. Nu is het een wezenlijk en uitgesproken onderdeel van persoonlijke en organisatieontwikkelingsvraagstukken.</div><div>En kom ik het steeds meer en op de meest onverwachte plekken tegen. De afgelopen dagen in het bijzonder, en dat wil ik graag met je delen. Het is echt waanzinnig!</div><div>Allereerst dit weekend. Een van onze zaterdagrituelen is kranten kopen, waaronder De Telegraaf. Die blader ik dan zo’n beetje door en lees hier en daar wat, afgelopen zaterdag was dat anders. Allereerst trof ik een prachtig interview met Bobby Charlton, met een intrigerende ondertitel ‘cultuurbewaker Manchester United’. Ik was direct nieuwsgierig. Opgegroeid in een voetbalgezin waar je op zondagavond absoluut bukkend onder de televisie door naar de keuken moest lopen, want ze (vader, broers) zouden toch maar iets missen van Studio Sport, ben ik onbewust wel degelijk besmet met het voetbalvirus. En dan zo’n grote club waar al zo’n 26 jaar een en dezelfde manager werkt, Alex Ferguson, waar met regelmaat grote successen worden behaald, waar mijn voetbalhelden Edwin van der Sar en vooral Ruud van Nistelrooy hebben gespeeld, wat is het geheim? Als ik dan lees dat zij een cultuurbewaker hebben, je begrijpt het, dan wil ik daar meer van weten. En ja hoor, in het artikel staan een paar ingredienten van het succes recept van Manchester, en die precies passen in het nieuwe paradigma en doen waar je voor gebakken bent. Sir Bobby Charlton zegt dat hij na een ongeluk tot de conclusie kwam, dat het van cruciaal belang is om elkaar te helpen, om voor elkaar te zorgen. Dat dat ook de algemene gedachte is binnen de club. En wat hij ook vertelt is dat hij zijn, zoals hij het als niet-gelovige noemt, God-given talent leeft. Volgens mij cruciale ingredienten voor succes. Nu snap ik nog beter de magie van deze Londense club.</div><div>Ik blader verder, zie ik daar tot mijn grote verrassing een artikel met de kop ‘Commercie en spiritualiteit in balans’. En op dezelfde pagina de column ‘Tegeltjeswijsheden’ van Paola van de Velde. De titel intrigeert me en ik begin te lezen. En hoe verder ik lees hoe meer de hoekpunten van mijn mond zich omhoog trekken in een grote lach. Yes, en kijk nog maar eens terug naar het begin van deze weblog, hier schrijft Paola ook over. En meer bijzonder nog, ze schrijft ook dat oud-bankier en ex-politicus Henk Wijffels over het veranderende paradigma vertelt op een financieel congres voor vrouwen. Ik ben blij.</div><div>En dan gisteravond. We zijn met onze dochter op MBO-jacht. Het duurt nog wel een jaar voordat ze daar naar toe zal gaan, een beetje inspiratie opdoen om die laatste tijd op het VMBO door te komen, leek ons een strak plan. De dochter brengt ons bij wijze van spreken al vanaf de wieg tot wanhoop met altijd maar stofjes en staaltjes verzamelen en zeker elke maand haar kamer willen veranderen met andere kleuren op muren, schetsjes en moodboards makend, oh ja de prijscalculeringen niet te vergeten waar ze onze goedkeuring dan voor wil hebben. Interieurontwerpen zit bij haar ingebakken. Enfin, gisteravond zijn we naar de opendag van het Jan des Bouvrie College in Amsterdam geweest. Ze zette een stap over de drempel en wist dat ze hier thuis hoorde. In een open les mocht ze een moodboard maken (prachtig en met de complimenten van de docente) en wat de docente daar vertelde ... ja hoor, daar kwam het nieuwe paradigma weer om de hoek, ook hier! Ze vertelde dat de kinderen van nu straks zullen kijken, visualiseren en werken op een manier waar wij nog maar nauwelijks een flauwe notie van hebben, dat zij een ander soort sensitief zintuig ontwikkelen, want alles heeft overal invloed op, draagt dus veel verder dan wij nu kunnen bedenken, communicatie zal spectaculair anders gevisualiseerd worden, en dat dat wel de manier zal zijn die past in de nieuwe tijd waarnaar we bewegen. Yes!</div><div>Wat is het mooi om op zoveel plekken de beweging in en naar de nieuwe tijd te zien, te voelen en uitgesproken te horen. Hoe meer mensen zich hiervan bewust zijn en zich verbinden, hoe meer we elkaar kunnen supporten in deze snel veranderende en daardoor soms chaotische tijd. Iedereen heeft daarin zijn eigen rol, ik, jij en ja, ook jij, en jij en jij! Ik ben benieuwd, hoe draag jij je steentje bij?</div></div>Alternatieve gezondheids zorg en regulier komt samenhttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/profiles/blogs/alternatieve-gezondheids-zorg-en-regulier-komt-samen2012-01-27T01:15:33.000Z2012-01-27T01:15:33.000ZPieter de Meijerhttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/members/PieterdeMeijer<div><p> </p><p>De vorig jaar opgerichte St. de Verbinding te Raamsdonksveer wil spirituele mensen in de reguliere en alternatieve gezondheidszorg op een speelse en respectvolle manier bij elkaar brengen. Elke dag groeit het aantal deelnemers en werkgroepen. Nu ca. 60 deelnemers en ca 40 werkgroepen. In het essentiele bewustzijn dat er geen verschil is enkel aanvulling.</p><p>Door een groot aantal werkgroepen binnen de stichting werken een groeiend aantal therapeuten in vooralsnog Brabant en aanbelendende provincies toe naar samenwerkingsverbanden.Zo is er in Oosterhout een therapeutencentrum ontstaan waarin therapeuten van Thebe zorgorganisatie en st. de Verbinding samenwerken onder een dak.</p><p>Zo zijn er tussen deelnemers van de stichting samenwerkingsverbanden met verschillende zorginstellingen en ziekenhuizen aan het ontstaan. Soms heel voorzichtig en soms met sneltreinvaart. Een fantastische beweging, waaraan ook jij kunt en mag bijdragen.</p><p>Want wie wil nu niet een samenwerking in de gezondsheidszorg?</p><p>Zie <a href="http://www.de-verbinding.nu">www.de-verbinding.nu</a></p><p> </p><p> </p></div>Herinneringen aan het ontstaan van De Kabbalist...https://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/profiles/blogs/herinneringen-aan-het-ontstaan-van-de-kabbalist2011-08-05T09:12:13.000Z2011-08-05T09:12:13.000ZGeert Kimpenhttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/members/GeertKimpen<div> <em>Vandaag, 5 augustus, is de sterfdag van Yitschak Luria, één van de hoofdpersonages uit mijn roman De Kabbalist. Al honderden jaren lang komen op deze dag duizenden kabbalisten van over de hele wereld naar zijn graf in Tsfat (Noord-Israël) om contact te maken met zijn ziel. Ter gelegenheid van deze bijzondere dag; mijn herinneringen aan hoe De Kabbalist ontstaan is, en het verhaal over mijn eerste kennismaking met dat magische stadje... Tsfat.</em> <br /><br /><br /><strong>DE GEHEIMEN VAN TSFAT.</strong> <br /><br /><a href="http://www.hyves.nl/mediaLink.php?media_id=1374250007&media_secret=p1iB" class="action"><img src="http://94.100.122.88/1374250001-1374300000/1374250001-1374250100/1374250007_4_p1iB.jpeg" class="fancylayoutmedia mediaicon4" alt="1374250007_4_p1iB.jpeg" /></a>Zoals elke Islamiet minstens eenmaal in zijn leven Mekka moet bezoeken, zo moet elke Kabbalist minstens ooit Tsfat bezoeken. Tsfat is een stad in Noord Israël, gebouwd op een berg, en een van de vier heilige steden van dit Heilige Land. <br /><br />Het was mijn Amsterdamse kabbalaleraar, rabbi Michael Portnaar, die me in vuur en vlam zette om deze stad te bezoeken. Sinds januari volg ik wekelijks een kabbalacursus samen met een gemêleerd gezelschap van zonderlingen. De lessen bestaan uit wekelijkse spreekbeurten van een drietal uur, heel zacht uitgesproken door onze rabbi, die het uiterste van je concentratie vergen. Regelmatig doezel ik bijna weg tijdens deze lezingen maar dat is volgens onze rabbi ook de beste staat om de kabbala te ontvangen. Ontspannen en met een sluimerend bewustzijn. De mannen en de vrouwen zitten gescheiden tijdens de les en er wordt verwacht geen aandacht aan het andere geslacht te geven zodat je je alleen op de kabbala kunt richten.. Op het eind van de les wordt alleen aan de vrouwenkant nog wat nagebabbeld. De mannen staan als contactgestoorden nog enkele minuten bij elkaar maar niemand weet wat zeggen en al snel gaat iedereen zijn eigen weg in het nachtelijke Amsterdam. Ook onze bijna zestig jarige rabbi is na de les uitgeput en duikt meestal verlegen in een boek. Na een les kabbala ben ik eerst een half uur uitgeput waarna er plots een orkaan van energie en passie in me wakker wordt. Wanneer ik thuis kom, vertel ik nog uren in geuren en kleuren wat ik allemaal geleerd heb, en het duurt tot het eerste zonlicht voor ik in slaap val. <br /><br /><a href="http://www.hyves.nl/mediaLink.php?media_id=1374265366&media_secret=tvdv" class="action"><img src="http://94.100.124.164/1374250001-1374300000/1374265301-1374265400/1374265366_4_tvdv.jpeg" class="fancylayoutmedia mediaicon4" alt="1374265366_4_tvdv.jpeg" /></a>Het stokpaardje van onze rabbi is Yitschak Luria. Hij is een van de grootste kabbalisten aller tijden die rond 1570 naar Tsfat verhuisde op vijfendertig jarige leeftijd. Alle jaren daarvoor had hij doorgebracht op een eilandje in de Nijl in Egypte. Daar bestudeerde hij dag en nacht de kabbala, zes dagen per week. Alleen op Sabbat kwam hij van het eilandje af en bracht de dag door met zijn gezin. Luria kreeg van een oude man de opdracht om naar Tsfat te gaan om daar Chaim Vital te ontmoeten, een vijfentwintig jaar jonge, ambitieuze kabbalastudent en al zijn wijsheid aan hem te leren. <br />Tsfat was in die dagen het wereldcentrum van het Jodendom en de kabbala in het bijzonder. <br /><br />Net zoals Luria een schrijver zocht voor zijn wijsheid, omdat hij teveel kennis had dat zijn pen nooit zijn gedachten zouden kunnen bijhouden, zo zocht mijn rabbi mij om het verhaal van Chaim Vital te schrijven. Aanleiding was een artikel uit Koorddanser dat ik hem gemaild had. In de volgende les zei hij, zonder mijn naam te noemen en zonder mij aan te kijken: “Er zit hier iemand in de klas die als hij zou willen op een prachtige wijze het verhaal van Chaim zou kunnen schrijven. Het zou uitzonderlijk mooi en belangrijk kunnen zijn. Ik kan niet schrijven maar als hij het zou willen doen…” <br /><br />Het was de enige keer dat ik na de les direct contact had met mijn rabbi. Ik zei: “Ik denk dat u mij bedoelt, en ik wil dat heel graag doen.” Toen ik thuis kwam die avond, vond ik al een document op de e-mail met allerlei verhalen over Chaim en Luria als bron voor mijn verhaal. Ik was verkocht. Dit verhaal wilde ik schrijven. Dacht ik eerst aan een lang artikel, al snel kreeg het de vorm van een roman. Ik werkte koortsachtig. Elk vrij moment. Het werd een obsessie. Al mijn ander werk leek in het niets te vallen vergeleken met dit project. Ik moest dit schrijven. Ik voelde me Chaim. Eind augustus was mijn eerste versie klaar, en nu had ik nog maar een verlangen, zo snel mogelijk naar Tsfat gaan, de plaats waar mijn verhaal zich afspeelde. De volgende dag al zat ik op het vliegtuig naar Tel Aviv. Ik kon niet langer wachten. <br /><br /><strong>DANSEN MET DE SOLDATEN.</strong> <br /><br /><a href="http://www.hyves.nl/mediaLink.php?media_id=1374252692&media_secret=wt8B" class="action"><img src="http://94.100.118.109/1374250001-1374300000/1374252601-1374252700/1374252692_4_wt8B.jpeg" class="fancylayoutmedia mediaicon4" alt="1374252692_4_wt8B.jpeg" /></a>Wanneer ik om een uur of vier ‘s ochtends door de taxi afgezet wordt bij mijn hotel, overtreft de realiteit de verbeelding. Overal door de straten wandelen volledig in het wit gekleedde kabbalisten door de straatjes met de Zohar in de hand, de bijbel van de kabbala. Ook Ari gaf elke ochtend om drie uur les aan Chaim. Niet in een synagoog of leslokaal, maar wandelend door de bergen rondom Tsfat. <br /><br />Ik kan die nacht niet meer slapen en al heel vroeg trek ik er op uit. Hoewel de stad door twee aardbevingen bijna geheel verwoest werd, ziet het er bijna nog precies hetzelfde uit als in 1600. De wankele huisjes zijn net als toen opgetrokken uit rotsblokken van lijmsteen en de stad is een wirwar van kronkelige straatjes, zonder enige structuur die zich cirkelend naar de top van de berg slingeren. Je hebt stevige kuiten nodig in Tsfat want zonder enige aanleiding moet je de ene keer omhoog dan weer omlaag via honderden trappen of hellingen en dit bij woestijnachtige temperaturen. <a href="http://www.hyves.nl/mediaLink.php?media_id=1374253517&media_secret=iJ7o" class="action"><img src="http://94.100.114.67/1374250001-1374300000/1374253501-1374253600/1374253517_4_iJ7o.jpeg" class="fancylayoutmedia mediaicon4" alt="1374253517_4_iJ7o.jpeg" /></a>Op letterlijk elke straathoek vind je scholen waar tientallen jonge kabbala studenten les volgen. Overal lopen orthodoxe en moderne Joden rond met de Thora in de hand, biddend, prevelend of op een trap uitrustend en even genietend van een sigaret. Maar vooral; op elke straatkei loop je letterlijk in de voetsporen van de twee grote kabbalisten; Luria en zijn schrijver Chaim Vital. <br /><br />Chaim moest eerst niets van Luria weten. Hij was jong en arrogant en geloofde niet dat een of andere man uit Egypte meer zou weten dan hij. Luria was geduldig. Op een dag wilde Chaim Ari wel eens testen en legde hem een paar vraagstukken uit de Zohar voor. De antwoorden waren verbijsterend. Ari begreep niet alleen de Zohar, hij was de Zohar. Letterlijk. Hij was een reïncarnatie van de ziel van rabbi Sjimon bar Yochai, de auteur van de Zohar. Chaim smeekte om zijn leerling te mogen worden. <br /><br /><a href="http://www.hyves.nl/mediaLink.php?media_id=1374255426&media_secret=UyVV" class="action"><img src="http://94.100.119.248/1374250001-1374300000/1374255401-1374255500/1374255426_4_UyVV.jpeg" class="fancylayoutmedia mediaicon4" alt="1374255426_4_UyVV.jpeg" /></a>Op een van de velden op de heuvel waar Chaim en Ari vaak samen zaten, en dan vooral bij het begin van Sabbat, om de zon achter de berg te zien ondergaan, is nu de Ari synagoog gebouwd. Ze kozen die plaats omdat ze van daaruit een perfect zicht hadden op de tegenoverliggende berg; de Meron. Op de top van de Meron is het graf van Sjimon bar Yochai. <br /><br /><a href="http://www.hyves.nl/mediaLink.php?media_id=1374256963&media_secret=i2zY" class="action"><img src="http://94.100.123.178/1374250001-1374300000/1374256901-1374257000/1374256963_4_i2zY.jpeg" class="fancylayoutmedia mediaicon4" alt="1374256963_4_i2zY.jpeg" /></a> Ook ik zorg dat ik voor zonsondergang op Sabbat op deze plaats ben. Christine en Zonneke zijn inmiddels ook aangekomen in Tsfat. Zij zijn vier dagen later afgereisd. In de straten hangt een opgewonden spanning. Iedereen is op zijn paasbest gekleed. Velen in prachtig witte kleding. Mannen lopen prevelend door de straten. Vrouwen zingen een melancholisch lied. Maar de meesten zijn binnen. Tot het moment dat de zon verdwijnt achter de heuvel. Iedereen loopt de straten op. Iedereen is blij en wenst elkaar een mooie Sabbat, zoals wij elkaar een gelukkig nieuwjaar toewensen. <br /><br />De Luria synagoog loopt vol. En in de prille avond hoor je overal gezang en gebid. Een vijftigtal jonge militairen, jonge vrouwen en mannen van rond de achttien, zoeken ook de Ari synagoog op. Ze zijn vrolijk en flirterig maar rond hun schouders hangen levensgevaarlijke machinegeweren. De hele legercolonne wordt vertederd door Zonneke. Ze knuffelen en kussen haar, zingen liedjes, maken een militaire groet en Zonneke geniet van alle aandacht. Herhaaldelijk kijkt ze recht in de loop van een geweer van een lachend vooroverbuigende soldaat. <br /><br /><strong>DE ZONEN VAN NOACH.</strong> <br /><br /><a href="http://www.hyves.nl/mediaLink.php?media_id=1374258115&media_secret=1Ohs" class="action"><img src="http://94.100.127.193/1374250001-1374300000/1374258101-1374258200/1374258115_4_1Ohs.jpeg" class="fancylayoutmedia mediaicon4" alt="1374258115_4_1Ohs.jpeg" /></a>Een plaats die ik herhaaldelijk bezoek in Tsfat is de Mikveh van Ari, het ritueel bad. Het is een kleine waterput met ijskoud bronwater uit de bergen waar de Ari dagelijks naar toe kwam. Ook nu nog is het de hele dag en nacht een komen en gaan van mannen om hetzelfde bad te nemen.. Vlakbij het bad is een kleedruimte waar ik me samen met de vaak orthodox uitgeruste Joden uitkleed. Onder hun prachtige zwarte kleding dragen ze vaak grauwe versleten onderkleding.. Terwijl ik naakt mijn beurt afwacht, zegt een Jood dat ik ook mijn trouwring uit moet doen. Een voor een gaan we in de ijskoude waterput. Het is de bedoeling dat je zeven maal helemaal onder gaat met je kruin onder de waterspiegel. Het bad reinigt je van alle kwade invloeden en vervult je wensen. <br />Met kracht plons ik in het bad en ga wel zevenentwintig keer door mijn knieën. Wanneer ik er uit kom, voel ik me intens blij en krachtig. <br /><br /><a href="http://www.hyves.nl/mediaLink.php?media_id=1374259238&media_secret=62ey" class="action"><img src="http://94.100.125.5/1374250001-1374300000/1374259201-1374259300/1374259238_4_62ey.jpeg" class="fancylayoutmedia mediaicon4" alt="1374259238_4_62ey.jpeg" /></a>’s Avonds volg ik een kabbalales in het Ascent Centrum. Het is een plaats waar Amerikanen kunnen slapen en de kabbala kunnen bestuderen. Maar wel alleen Joodse Amerikanen. Wanneer ik bij de lesgevende rabbi kom, vraagt hij of ik Jood ben. “Nee,…”, zeg ik en ik wil uitleggen waar mijn kabbala interesse vandaan komt. Maar het interesseert hem niet. De rest van de les word ik genegeerd, al zijn er maar drie medestudenten. “De Joden zijn de ambassadeurs van god.”, doceert hij, “en slechts een exclusief gedeelte van de Joden is klaar om de kabbala te bestuderen. Wij zijn er als voorbeeld voor andere volkeren. Wij moeten 613 wetten naleven. Niet Joden, slecht zeven, omdat zij de zonen van Noach zijn.” Ik voel me diep gekwetst en beledigd. Hoewel ik niet de discussie wil aangaan, provoceert de vrouw van de rabbi me om toch te zeggen wat me dwarszit na de les. “Was het Luria zelf niet die zei dat dankzij de geschriften van Chaim Vital de kabbala voor iedereen toegankelijk zou worden?”, zeg ik. Neerbuigend antwoordt de rabbi: “Probeer eerst die zeven wetten maar eens na te volgen, dat is al moeilijk genoeg.” <br /><br />Al snel kom ik erachter dat ook vandaag de dag er nog net zoveel rivaliteit bestaat tussen kabbalisten als in de tijd van Ari en Chaim. Net omdat het een mystieke leer is die multi interpretabel is, beweert bijna elke rabbi dat hij de enige ware kabbalaleraar is. Het is een kleinzielige strijd der ego’s die fundamenteel ontkent waar de kabbala in essentie voor staat; namelijk om je egoïsme te overwinnen en je ziel in overeenstemming te brengen met de wet van het geven van het heelal. Kabbala betekent dan ook letterlijk ‘ontvangen’. Hoe meer we geven hoe meer we ontvangen van het heelal. <br /><br /><a href="http://www.hyves.nl/mediaLink.php?media_id=1374268115&media_secret=ZSLT" class="action"><img src="http://94.100.127.193/1374250001-1374300000/1374268101-1374268200/1374268115_4_ZSLT.jpeg" class="fancylayoutmedia mediaicon4" alt="1374268115_4_ZSLT.jpeg" /></a>Samen met Zonneke en Christine dalen we de 235 trappen af naar het oude kerkhof van Tsfat. Hier liggen al de wijze mannen waar mijn verhaal over gaat, behalve Chaim want die is in Damascus gestorven en begraven. Vrouwen gooien zich neer op de graftombes. Ze kussen de blauwe stenen en huilen, lachen en zingen. Mannen lezen in hun gebedsboek. Er worden kaarsen ontstoken, en er wordt gemediteerd. Mijn rabbi zei dat je op deze graven contact kunt maken met de zielen van de kabbalisten en dat zij al je wensen kunnen verhoren. Ik zit een tijdlang met mijn hand op het graf van de Ari en probeer zijn aanwezigheid te voelen. Toen de Ari stierf op achtendertig jarige leeftijd, slechts twee en een half jaar na zijn aankomst in Tsfat, sprong Chaim in het graf en wilde samen met hem begraven worden. <br /><br /><a href="http://www.hyves.nl/mediaLink.php?media_id=1374262365&media_secret=FLFZ" class="action"><img src="http://94.100.118.239/1374250001-1374300000/1374262301-1374262400/1374262365_4_FLFZ.jpeg" class="fancylayoutmedia mediaicon4" alt="1374262365_4_FLFZ.jpeg" /></a>Moeizaam lopen we terug de heuvels in. Zonneke bestijgt moedig met haar kleine beentjes de honderden treden naar boven. Bij de Ari synagoog ontmoeten we een kabbalistische kunstenaar. Zijn ogen gaan gloeien. “Ik zie vier zielen bij jou!”, roept hij uit, “Die van jou, je vrouw, je dochter en een vierde die nog op komst is. Hij is de Messias! Jij hebt zoveel levens overgeslagen doordat je in dit leven je vrouw en je dochter ontmoet hebt. Nu kun je je alleen aan het allerhoogste wijden; een boek over de kabbala. Je moet het schrijven.” <br /><br />Ik voel me vereerd maar ook bang. Wie ben ik om over de kabbala te schrijven? Slechts een zoon van Noach. We gaan terug naar ons hotel met de kleine Zonneke in het midden aan de hand. “Een, twee!” roept ze en met een gezamenlijk “Juppakee!” zwaaien we haar beentjes de lucht in. <br /><br /><strong>Geert Kimpen</strong> <br /><br /><strong>De Kabbalist verscheen in april 2006, inmiddels is het 22 keer herdrukt en het boek werd in 15 talen uitgegeven. Het is te bestellen via; <a target="_blank" href="http://www.hyves.nl/externalRedirect/?url=http%3A%2F%2Fwww.geertkimpen.com">www.geertkimpen.com</a> en natuurlijk verkrijgbaar in alle boekhandels.</strong> <br /></div>DE ALCHEMIST MEETS THE KABBALIST.https://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/profiles/blogs/de-alchemist-meets-the2010-01-22T15:55:05.000Z2010-01-22T15:55:05.000ZGeert Kimpenhttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/members/GeertKimpen<div><p style="text-align:left;"><img src="{{#staticFileLink}}4554000073,original{{/staticFileLink}}" alt="" /></p>PAULO COELHO: “GOOI JE VLEUGELS IN DE WIND”Door Geert Kimpen.Negen jaar geleden was ik met Christine op vakantie in Portugal. Toen we door Lissabon slenterden, stond mijn hart stil toen vanuit de etalage van een boekenwinkel een bordkartonnen Paulo Coelho me toelachte. De boekverkoopster vertelde ons dat mijn lievelingsschrijver in de stad was, en gaf het telefoonnummer van de uitgever. Hoewel Christine gewoon belde om te vragen of hij lezingen gaf, vroeg de uitgever: “Wilt u een interview met hem?”.Was het toeval dat ik net die vakantie zijn verzameld oeuvre in mijn koffer had meegenomen, om het te herlezen? In twee dagen tijd ging ik razendsnel door zijn werk heen. Ik wilde me op en top voorbereiden om hem te ontmoeten. Doodzenuwachtig was ik, en ik oefende met Christine mijn Engels, om mijn vragen goed te formuleren. In een boekwinkeltje in Fatima kocht ik een cadeautje voor hem; het levensverhaal van Santa Teresa. Christine had erom gelachen; weet je echt niets beters te geven, zei ze.De afspraak was in het Tivoli-hotel. Toen ik hem niet zag in de lobby, nam ik zenuwachtig de lift naar de 8ste verdieping; misschien zat hij in het restaurant. Maar ook daar was geen Coelho. Toen ik hem uiteindelijk toch in de lobby vond, zei hij “Please, call me Paulo,”met Zuiderse zwierigheid. Zijn zachte bruine ogen nodigden me uit hem te volgen naar de lege bar.Terwijl ik achter hem aan liep en me verwonderde over zijn kleine paardenstaartje, stamelde ik "Thank you, I am Geert.”Hij bood me een sigaret aan maar genereus wilde ik daar een sigaar tegenover stellen. Alleen, het doosje viel uit mijn natte handen. Als een Tai Chi meester kroop Coelho sierlijk over de grond om mijn sigaartjes te verzamelen.Ik dacht: 'Nee! De man, die wereldwijd goed is voor alleen al 30 mil¬joen verkochte boeken van zijn hit De Alchemist, zit geknield aan mijn stinkende vakan¬tieschoenen!'Hij bleef langer onder dan normaal want zijn blik rustte op mijn zwarte tas."Heb je mijn boeken in het Nederlands bij je?""Ik ken geen Portugees.", verontschuldigde ik me."Ik zou ze willen tekenen."Hij vistte een beduimeld exemplaar van 'De weg naar het zwaard' uit mijn tas en liefkoosde het."Ken je die boekhandel in Amsterdam? Op het eind van een straat, op een hoek. Er staat een standbeeld."Met veel te luide stem riep ik"Athe¬neum!"."Ja!"Trots wiste ik het zweet van je voorhoofd."Daar kwam ik regelmatig toen ik in Amsterdam woonde. Ik droomde dat ooit mijn boeken daar te koop zouden zijn. Enkele jaren terug was het zover. Mijn boeken stonden daar in de rekken. En nu heb jij ze gewoon bij je...""Er staan er nog hoor...", probeerde ik een grapje te maken.Hij lachtte als een roofdier en sloot toen zijn ogen. Zijn ge¬dachten gleden twintig jaar terug in de tijd."Singel 83. Het Brouwershotel. Een van de oudste hotels van Amsterdam. Ik vervloekte mijn hele spirituele gezoek. Als God bestaat dan moet hij in elk geval niet bij mij zijn, dacht ik. Ik was het zat. Het werd me te ingewikkeld. Te moeilijk. Het was januari 82. Ik was 35. Toen ontmoette ik in de coffeeshop van dat hotel mijn meester. J."J. Ritman, jubelde ik, inspirator van de Bilbiotheca Philosophica Hermetica, de Amsterdamse bibliotheek waar ook Umberto Eco zijn research deed voor “De Naam van de Roos”!"Nee, nee helemaal niet. Mijn meester heeft helemaal niets klassieks over zich. Hij is zo'n echte typische bestuurder van een bedrijf. Ik had van tevoren ook een heel ander beeld bij een 'meester'. Hij wil trouwens niet dat ik hem zo noem. Hij werkte voor Philips. Hij is nu enkele jaren met pensioen. Hij is een hele wijze man."Vertel mij wat, dacht ik. Doorheen Coelho's oeuvre was J. ook een beetje mijn meester geworden. Ik dacht weer terug aan hoe hij Coelho initieerde in de Orde van R.A.M. Vroeg hij nu maar of ik wist waar R.A.M. voor stond. Achteloos zou ik geantwoord hebben: 'Tuurlijk. De R staat voor rigor oftewel kracht en regnum, konink¬rijk dus. De A staat voor amor, liefde en agnus, lam en de M staat natuurlijk voor misericordio, barmhartigheid en mundi, de wereld.’Ik zou, alsof ik er zelf bij geweest was, herinneringen ophen aan die avond dat Paulo ingewijd zou worden tot Meester. Maar dat feest ging mooi niet door."Ik geloofde toen dat je aan de ene kant uitverkorenen had en aan de andere kant, nou ja, de rest zeg maar. Ja, ik had nogal een elitaire blik op de wereld."Paulo had dan ook het zwaard moeten weigeren toen J. het hem aanbood in het ritueel. Toen Paulo integendeel gretig zijn handen uitstak, stampte J. het uit zijn handen. Het ritueel werd afgelast.J. gaf hem toen een opdracht die zijn leven zou veranderen."J. stuurde me op pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Daar leerde ik dat de wijsheid niet ergens in het hogere gezocht moet worden. De wijsheid is te vinden in het gewone leven tussen de gewone mensen. Ik leerde daar om die tekenen te herkennen die dagelijks op je pad komen. Tijdens die pel¬grimstocht ben ik veranderd. Dat kwam omdat ik me zelf toe¬stond om te veranderen. J. had gelijk toen hij zei: 'In die pelgrimstocht zal je het leven zelf ervaren en dat is waar het om gaat, ervaring. Dat kun je niet leren op academisch ni¬veau.'Na Santiago was ik bereid te betalen voor mijn dromen. Einde¬lijk geloofde ik dat ze mogelijk waren."Hij bladerde door 'De weg van het zwaard' waar hij zijn tocht in beschreef.'Don't ever follow the manual', schreef hij er voor mij in. Met dit 'dagboek van een magiër' debuteer¬de hij op 40 jarige leeftijd."Je kunt niet geloven hoe lang het geduurd heeft voor dit boek begon te lopen. Of neem nu deze..."Hij griste 'De Alchemist', zijn tweede boek, uit mijn tas."Dit was een complete flop toen het uitkwam. Het verkocht slechts 900 exemplaren. Mijn toenmalige uitgever zei: 'Ik kap ermee. Ik wil dit niet langer uitgeven. Hier heb je het contract terug. Probeer maar een andere gek te vinden.’ Als je levensdroom altijd schrijven geweest is, komt dat keihard aan. Dan ga je eindelijk je legende leven en dan...Ik herinner me nog dat ik als kleine jongen aan m'n ouders vertelde dat ik schrijver wilde worden. Ze dachten dat ik gek was. Een dwaas. Wie zou er in godsnaam in Brazilië van het schrijven kunnen leven! En ik geloofde hen.Maar op dit punt in mijn leven geloofde ik hen niet meer. Ik wist dat er geen weg meer terug was. Ik zou nog liever sterven dan te vluchten. Sterven is tenminste een onderdeel van het leven. Dus ik dacht niet na. Ik had zelfs de tijd niet om te twijfe¬len of ik wel zou lukken. Ik deed wat ik te doen had; een andere uitgever zoeken. En dat lukte..."En hoe! De Alchemist kwam in 150 landen in 61 talen uit. Warner Brothers kocht de filmrechten. Madonna noemt het haar lievelingsboek. Er bestaan Franse symfonieën, Broadway musicals en Turkse toneelversies van. En ook ik was kapot van het verhaal van de schaapherder die droomt over een gouden schat aan de voet van de piramide. Ook ik waande me in de oase van de woestijn waar hij de alchemist ontmoette. Ook ik werd verliefd op Fatima die water bij de bron kwam putten. Ook ik trok verder omdat ik eerst mijn schat moest vinden.Ik herinnerde me het motto van het boek 'Als je iets wilt, spant het hele universum samen om ervoor te zorgen dat je je droom verwezenlijkt.’ Ondertussen schreef hij in mijn boek 'Pay the price of your dreams'."Waarom denken mensen toch dat het onmogelijk is om hun eigen legende te leven? Het is toch tragisch als je je strikt aan de regels van wat wel en niet hoort, houdt! Had iedereen maar het lef naar het kind in zich zelf te luisteren. Het jongetje in je onthoudt altijd wat je droom was. Maar soms is zijn stem¬me¬tje gesmoord.Pas door mijn pelgrimstocht te wandelen, hoorde ik hem weer klaar en duidelijk. Ik werd weer enthousiast en dat is het beste wat je kan overkomen. Alsof je dagelijks met God aan tafel zit en je als een kind zo blij je verhalen aan hem vertelt.Natuurlijk hangt er ook een prijskaartje aan. Alles in het leven heeft een prijs. Maar je kan toch veel beter je porte¬monnee opentrekken voor iets wat alles voor je betekent in plaats van voor een kleurloos bestaan? Want betalen zul je.Nou moet ik eerlijk toegeven dat ik wel erg voordelig uit ben.Want wat kost mijn schrijversschap me nu? Goed, ik moet heel veel reizen over 4 continenten terwijl ik daar niet altijd zin in heb. Er zijn dagen dat ik vijf keer dezelfde vraag zit te beantwoorden. En als het dan ergens gezellig is, word ik weer ergens anders verwacht. Of ook het spreken op academische conferenties valt me heel moeilijk. Ik ben daar veel te verle¬gen voor.Maar kom zeg, ik zoek daar gewoon mijn evenwicht in. Dat vraagt alleen wat discipline. Ik hou wel van feesten, van dronken worden en het laat maken. Maar toch gaat gewoon de wekker om 7 uur om te beginnen werken. Zo kan ik blijven doen wat ik het liefste doe; schrijven."En dat was precies wat ik zelf ook wilde doen; schrijven. Het gaf me hoop dat hij er pas op zijn veertigste mee begon¬nen was. Ik was bijna 35."Dat is de kracht van mijn boeken, denk ik. Dat ze hoop geven. Toen ik de "De lessen van don Juan" van Castaneda las, gaf mij dat ook hoop. Kon ik ooit maar zo'n oude indiaan ontmoeten die mij in het leven inwijdde, dacht ik. Dat gaf me kracht. De sensatie van 'je bent niet alleen'.Krijg ik uiteindelijk zo'n pragmaticus als meester! Nou ja, De Traditie is dan ook hele¬maal geen geheim genootschap of iets occults ofzo. Je zou ons kunnen vergelijken met een sociëteit van sigarenliefhebbers. Maar in plaats van over sigaren hebben wij het over de symbolische aspecten van het leven en de natuur. De universele symbolen die je in elke religie terug vindt en die de geschiedenis overstijgen. De Traditie bestaat uit een kleine groep mensen uit de katholieke kerk die zich zelf R.A.M. noemen.Dat katholieke ligt voor mij voor de hand. Dat stroomt in het bloed door mijn aderen. Maar ook katholiek in de betekenis van dat je je eigen verantwoordelijkheid hebt. Dat je niet klakke¬loos achter een priester aanloopt.Iedere meester heeft vier leerlingen. Of tenminste leerlingen, er zijn vier mensen die ik aanspoor om bepaalde taken te ondernemen. Zoals J. het als taak ziet mijn spirituele zoek¬tocht richting te geven. Hen het leven of universum uitleggen, kan ik niet. Maar door bijvoor¬beeld een pelgrimstocht te maken, ervaren ze hun eigen univer¬sum. Niet door studie.De pretentie om iets te onderwijzen dicht ik me zelf niet toe. Ik ben verre van perfect. Ik rook en drink en eet vlees; eigen¬lijk doe ik alles wat politiek incorrect is. Ik ben een krijger, weet je wel, geen wijs man."Maar wel een aandoenlijke krijger, dacht ik glimlachend, terwijl hij alweer in mijn zwarte tas graaide. Een krijger die net zo onhandig, ongeduldig of angstig kon zijn dan ik zelf. Eerder een antiheld. Eentje die graag zijn vrouw meeneemt op zijn spirituele avonturen omdat zij beter kaart kan lezen. Iets te vrijmoedig geworden, vroeg ik hoe belangrijk zijn vrouw nu eigenlijk voor hem is.Hij gooide mijn exemplaar van 'Aan de oever van de Piedra huilde ik', op het zwart marmeren tafelblad. Ik schrok me wezen¬loos. Terwijl hij er nog net 'Love is the road' in geschreven had. Toen gooide hij zijn gespierde armen, met links de tattoo van een vlinder, de lucht in en sloeg vervolgens zijn schrijvers¬handen voor zijn ogen.Domme vraag ook, dacht ik bang."Als... en dat is een woord wat ik niet vaak gebruik maar als ik haar ooit zou moeten missen dan zou ik niet weten wat te beginnen. Zij is het allerbelangrijkste in mijn leven. Met haar kan ik discussiëren, met haar kan ik vechten, ik ben gek op haar! Acht jaar zijn we getrouwd nu. En elk jaar op 31 december gaan we naar Lourdes. Ook dit jaar. Er is een heel groot feest in Rio en pas op, ik hou van feesten, maar de overgang die wil ik met mijn vrouw vieren. Samen geknield in de grot waar Maria verscheen. Samen bidden. Dat is een moment van devotie en van hoop. Dankbaar zijn voor de zegeningen van ons leven. Samen in de stilte en in de koude. Ben jij wel eens in Lourdes geweest?"In Lourdes niet maar ik meende wel indruk te kunnen maken met dat ik de dag daarvoor in Fatima was geweest waar Maria versche¬nen was aan drie herderskinderen. Ditmaal was het mijn beurt om in mijn tas te graaien en er het Portugees boek uit te halen dat ik daar voor hem kocht. Over Santa Teresa.“Hoe wist jij dat ik..."Hij haalde zijn portemonnee boven.Nog voor ik grootmoedig kon zeggen 'No, no, it is a present' toonde hij me twee bidprentjes. Een van Maria. En een van Santa Teresa."Santa Teresa.", mompelde hij. Het klonk als de zachte aanhef van een lied. Maar de liedjes die Coelho in zijn jeugdschreef waren minder vroom, wist ik. Hij vormde een team met de Braziliaanse ster Paul Seixas en ze noemden zich de 'Alter¬native Society'. In hun liedjes verborgen ze duivelse bood¬schappen. Het getal van Het Beest 666 klonk als een sinistere mantra op de achtergrond."Op dat moment geloofde ik dat het me succes en fortuinbracht. Ik was me er niet van bewust dat ik een donker pad zonder ethische waarden volgde. De 'Alternative society' was wel een soort van geheim genootschap. Ik was verteerd door egoïsme."Het legde hem geen windeieren. Als 27 jarige was hij miljo¬nair en zong heel Brazilië zijn hits. Liedjes die indirect opriepen om een wereld te creëren waar de sterken bediend zouden worden door de zwakken en de enige wet was dat je je verlangens bevredigde."Heb je wel eens cocaïne gebruikt? Nee? Hoe dan ook, zo voelde het. We dachten dat we alles controleerden, dat we handelden in dienst van iets hogers. Het Beest? Maar het was een illu¬sie. We controleerden juist niets."In zijn boek 'The Valkyries' beschrijft hij hoe hij tot dat inzicht inkomt. Het Beest komt zijn prijs innen op het toppunt van zijn muzikale roem. Urenlang reciteert hij onder het stromende water van zijn douche vergeten gebeden als echo van zijn jeugd."Ook in het donkerste woud is God altijd aanwezig. De sensatie van dat te ervaren is minstens zo sterk als cocaïne. Laat ik het zo zeggen; dat is 'the real thing’. Zoals Coca Cola. Die andere extreme uitwassen zijn vals. Maar God, die is, die is genereus, genadig, mededogend."De volgende dag was zijn muziekcarrière over. Een tele¬foontje van CBS meldde zijn ontslag. Zonder opgave van rede¬nen.Het zou hem vaker overkomen, wist ik uit The Valkyries. Iedere keer wanneer hij zijn zaakjes bijna voor elkaar had, werden ze hem ruwweg uit handen geslagen.J. gaf hem een opdracht om die vloek te breken."Ik ging naar de Mojave woestijn in Los Angeles. Ik ben altijd erg zelfdestructief geweest. Ik geloofde niet dat ik geluk of liefde of succes verdiende. Dus iedere keer glipte het ook net op het laatst uit mijn handen. In de woestijn heb ik dat verbond tegen mezelf verbroken. Ik zelf was steeds mijn grootste vijand. Het gevaar zat steeds in mij zelf, niet ergens buiten. In de woestijn heb ik m'n bescherm¬engel ontmoet en met hem gewed dat ik nooit meer in die val zou trappen. Tot op de dag van van¬daag heb ik me daar aan gehouden. Kijk, deze ring herinnert me dagelijks aan die weddenschap."Hij toonde me de ring met twee om elkaar heen kronkelende slan¬gen die de motor rijdende vrouwelijke apostel ook herkende in zijn boek. Zij hielp hem zijn engel te vinden."Ja jammer, dat The Valkyries nog niet in het Nederlands verschenen is. Het ligt mij nauw aan het hart. Maar ja, je mag niet vergeten dat mijn boeken nog maar sinds 94 internati¬onaal uitgebracht worden.In mijn boek 'De Zahir’ dat al wel in het Nederlands verschenen is, vertel ik meer over hoe ik uiteindelijk succesvol werd en het prijskaartje dat daaraan vast hing.”"Hij nam een Portugese versie van dat boek en schreef er een onleesbare Portugese opdracht in terwijl hij me aanspoorde nog een laatste vraag te stellen. Die had ik wel. Of hij nog een advies had voor een jonge man met een droom?"Ja natuurlijk; lef, lef en nog eens lef! Breek de regels. Volg nooit de uitgestippelde paden. Probeer wat anders te doen ook al vertellen mensen dat je gek bent. Fuck off! Iedereen is toch gek? Gooi je vleugels in de wind. Natuurlijk zal je lijden. Maar betaal die prijs. Alles wat je dromen kunt, is mogelijk. Volg gewoon je pad. Dat is het enige wat je te doen staat."Hij schudde mijn hand die niet langer klam was. Toen gaf hij me zijn visitekaartje."Aarzel niet om me op te zoeken als je in Rio bent.", zei hij, "Ik herken veel in je."En met vlinders in mijn buik, dartelde ik over de trappen van het Tivoli-hotel. Ik gooide mijn vleugels in de wind en ik wist dat alles moge¬lijk was.Maar toch had ik op dat moment nooit durven hopen dat ik vele jaren opnieuw de trappen van het Tivoli hotel zou oplopen in Lissabon. Met een aardige piccolo die mijn koffer droeg. In de lift zei ik tegen hem: “Ik ben schrijver.” “Dat weet ik toch,” zei hij glimlachend, “ik hoop dat u hier een fijn verblijf zult hebben.” Hij keek me even vreemd aan toen ik hem vroeg of het mogelijk was om koffie te brengen. Pas toen hij de kamer verliet zag ik dat deze voorzien was van een chique Nespresso apparaat, met alle mogelijke smaken koffie.Wat later nam ik de lift naar de achtste verdieping. Op het zonovergoten dakterras, met zicht over heel Lissabon, vertelde ik mijn verhaal aan de ene journalist na de andere. Twee dagen lang heb ik interviews gegeven. Fotosessies gedaan. De Portugese radio en televisie bezocht. Mijn boek O Cabalista is al aan een herdruk toe.Toen ik terug op mijn kamer was, belde ik Christine die in Madrid op me wachtte waar ik daarna naar toe zou gaan om het verschijnen van El Cabalista te vieren. “Liefje,” riep ik, “ik slaap in het hotel van Paulo Coelho!”Geert Kimpen<a href="http://www.geertkimpen.com">www.geertkimpen.com</a></div>Bezield Leiderschap / soulful Leadershiphttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/profiles/blogs/bezield-leiderschap-soulful2009-05-29T08:39:36.000Z2009-05-29T08:39:36.000ZHenk Egginkhttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/members/HenkEggink<div>Ik ben betrokken bij de organisatie van een event van de Baak rond Bezield Leiderschap. Ik deel je graag het programma omdat ik denk dat er mensen kunnen zijn die interesse hebben voor deze bijeenkomst. De inkomsten die we genereren komen ten goede van Right To Play.Op 18 juni maken we met elkaar een mooi event. Want wat hebben een bodyguard van Desmond Tutu; een vrouw die ondanks de grootste tegeslagen 1000 mensen in de armste delen van India aan het werk heeft gekregen, niet door liefdadigheid, maar ondernemerschap; een engelse psycho-analyst die de dood niet schuwt; en een boeddhist uit Belgie die pas in India een toespraak hield voor een gehoor gelijk aan een 'Ajax-stadion vol; te vertellen over bezield leiderschap? Komt en luister.Kijk voor het hele programma en workshops op <a href="http://www.specialevent.nl">www.specialevent.nl</a>Want: The essence of leading the business is YOUEvent program(Please note this program is subject to change)10.45 Arrivals11.15 Introduction by Faiza Dadi11.30 Main speakers: Sumita Ghose (India) and Frans Goetghebeur (Belgium)12.30 Lunch13.30 Divers visions on future leadership in interactive workshops or enjoy coaching on our Soulsquare15.00 More workshops in small groups: speakers are also participants!17.00 Panel dialogue moderated by Harry Starren with Sumita Ghose (India), Sizwe Abrahams (South Africa), Chris Robertson (United Kingdom), Frans Goetghebeur (Belgium)The essence of leading the business.... a look into the future!18.00 Dinner buffet</div>Een hoofdstuk in memoriam Robert Jasper Grootveld (1932-2009)https://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/profiles/blogs/een-hoofdstuk-in-memoriam2009-02-27T19:00:00.000Z2009-02-27T19:00:00.000ZRobert Jan Kelderhttps://spiritueelondernemersnetwerk.ning.com/members/RobertJanKelder<div><p style="text-align:left;"><img src="{{#staticFileLink}}4553996663,original{{/staticFileLink}}" alt="" width="187" height="400" /></p>Amsterdam, 27 februari 2009 - De gisterennacht overleden Robert Jasper Grootveld (hier een foto op latere leeftijd uit het boek <a href="http://www.willehalm.nl/degoudentip.htm">De Gouden Tip</a> op blz. 189) heb ik samen met de Servische schrijver en filmer Slobodan Mitric enkele jaren geleden nog bezocht in het Sint Jakob bejaardenhuis in Amsterdam Oost. Ik heb Jasper ooit leren kennen in 1987 toen ik, komend uit Zwitserland met mijn aldaar opgericht instituutje en bibliotheek, na een langdurige afwezigheid in het buitenland, uit pure woningsnood in een woonwagen van mijn broer Johannes in het niemandsland achter Artis in Amsterdam terecht kwam. Dit was een destijds met oude woonwagens, tenten en allerlei bouwsels bezaaid braakliggend NS terrein bewoond door tientallen, zo niet honderden stadsnomaden. Het verhaal gaat dat vanuit die plek ooit Amsterdamse Joden in de Tweede Wereldoorlog weggevoerd werden naar de vernietigingskampen. Op dat terrein, waar nu dus Artis zich uitgebreid heeft, stond toen mijn broers woonwagen Breda, waar ik voordrachten hield over Parzival en de Graal, en ook sprak over de hedendaagse graalimpuls: de sociale organica als een nieuwe beschavingsprincipe. Daar heeft Jasper mij ooit bezocht heeft, een bezoek dat ook vermeld werd in een uitgebreide foto-reportage van 26 juni 1987 in het weekblad DE TIJD onder de titel "Hutbewoners aan de Amstel", een reportage die, zoals later zou blijken uit De Gouden Tip, niet alleen uit zuivere belangstelling voor de hutbewoners to stand gekomen is... En op dit terrein speelt zich ook een deel af van de autobiografische liefdes- en misdaadsroman "De Gouden Tip - de verstrengeling van onder- en bovenwereld en de moord op G. H. Heijn" van Slobodan Mitric (Karate Bob), waar in een van de vele verassende vertellagen en humoristische wendingen ook een rol voor Jasper is weggelegd. Ter nagedachtenis van de overleden Amsterdamse anti-rookmagiër drukken wij <a href="http://www.degoudentip.blogspot.com">hier</a> samen met een vroegere versie van deze bijdrage een hoofdstuk uit De Gouden Tip af, waarin hij een prominente rol speelt. In de eerste en derde scéne van dit hoofdstuk 42 gaat het om de vrije kunstenares Iris Mitric de Vries, de wijlen vrouw van Karate Bob, die hier achter zijn geuzennaam Dr. Troublemaker schuilt en aan wie ik destijds een achterkamertje van mijn woonwagen had verhuurd, wat niet zonder gevolgen bleek te zijn. In de tweede scéne treed ene Schmitt op, een collega van Dr. Troublemaker, die net als deze door de overheid ernstig benadeelde en zelfs mishandelde supergeheimagent, onderzoek verrichtte naar verdachte anarchisten en terroristen die zich op dit terrein verschansten, terwijl Charles, Dirk, Mathilde en Sigi lokale stadsnomaden zijn die samen met Jasper een magisch rookritueel opvoerend helemaal uit hun dak gaan.Overigens verkoopt dit toch spannende, onthullende true crime boek voor geen meter, er is door de (bovengrondse) pers en media, ondanks allerlei PR en marketting mijnerzijds sinds het in october verleden jaar verschenen is, tot nu toe geen enkele aandacht aan besteed, geen woord en het lijkt dus op een regelrechte boycott vanwege de te verwachten beerput die open zal gaan als deze aanklacht tegen de overheid, waarin man en paard worden genoemd, bekend zou worden. Kent wellicht iemand hier een magische formule om deze zwijgmuur te doorbreken?</div>