Op de website van Sociale Innovatie kwam ik een waardevol artikel tegen over de Amerikaanse economisch geograaf Richard Florida (auteur van The Rise of The Creative Class). Hij ziet de huidige crisis als de grote fundamentele transformatie van onze economie. Hij spreekt van de Great Reset, de grote omschakeling naar een economie die draait om kennis en creativiteit.
De bedrijven die uit de Great Reset als overwinnaars uit de bus komen, zijn volgens Florida de bedrijven die werknemers de mogelijkheden bieden om datgene te doen waar ze echt van houden. “De prioriteiten van mensen veranderen. Tot nu toe draaide alles om geld en consumeren. Mensen ontleenden hun identiteit aan het doen van uitgaven. Maar werk zal steeds meer draaien om zingeving, creativiteit en ontwikkeling. Geef mensen de ruimte om zichzelf te ontwikkelen. Het advies aan managers van hoe om te gaan met talentvolle mensen luidt: ga uit hun weg en laat ze hun gang gaan. Zorg dat iedereen zijn of haar passie kan vinden. Als mensen het werk doen waar ze van houden, dan hoeven ze hun geluk niet langer te kopen, want dat laatste is uiteindelijk wat deze crisis veroorzaakt heeft.”
Lees hier het hele artikel...
Het vaststellen en gebruiken van je talenten is ook een centraal thema als je een baan zoekt die past bij je spirituele ontwikkeling. Meer informatie...
Voor mij zit het bij schaalverkleining. Het fenomeen manager is ontstaan in de periode van schaalvergroting. Een periode waarin de hele kast (met verborgen financiele lijken) zo weer doorgeschoven kon worden naar een nog grotere kast. En die hele poppenkast begint nu in elkaar te flikkeren. Herwaarderen van de kleinschaligheid; waarbij ook hoort het terugtreden naar je zelf. Niet langer verantwoording afleggen aan je manager of wie je ook boven je zelf geplaatst ziet. Maar volledige verantwoordelijkheid aan het zelf. Zelfsturing. En wie dat niet kan? Treft een toegewijd begeleider aan zijn of haar zijde.
Waar zit de resetknop en vooral wie gaat 'm indrukken?
De reset heeft volgens mij vooral te maken met een wel/niet bewustzijn van waar het omdraait. Waar wordt je gelukkig van? Hoe haal je het beste uit jezelf? En als het gaat om het bedrijfsleven draait het mijns inziens vooral (zoals ook in de stelling genoemd) om de ruimte die het vakmanschap heeft binnen een organisatie.
Ik zie vier dimensies van ruimte waar aandacht aan geschonken kan worden Met uiteindelijk doel de benodigde ruimte voor vakmanschap. Dat is die ruimte waarin vakmensen gegeven de context van de bedrijfsvoering het beste uit zichzelf halen en daarmee het beste uit de organisatie.
Ik zie de volgende 4 ruimtedimensies:
- welke eigen verantwoordelijkheid wil ik nemen ('ruimte nemen')
- hoeveel vertrouwen heb ik in het vakmanschap van mensen ( 'ruimte geven')
- in welke mate wil ik samenwerken ('ruimte delen')
- welke collectieve ambitie streven we samen na ('ruimte maken')
Als de juiste balans tussen deze 4 ruimtedimensies wordt gevonden kunnen mensen zich verbinden met zichzelf, hun collega's en de organisatie en zullen leiders inspireren, ondersteunen en sturen vanuit vertrouwen in het vakmanschap.
Zijn het de leiders of de 'geleiden' die op de restknop gaan drukken? Voor beiden zal gelden dat ze eerst bewust moeten worden van wie ze zijn, wat ze kunnen, wat ze willen en waar ze nu echt gelukkig van worden. Daarna zullen ze met liefde de resetknop indrukken.
Dat is het enige waar deze crisis om draait: reset van ons allemaal! Daarop aansluitend ook meteen het hele schoolsysteem omdat ook dat alleen maar was uitgericht op de marktbehoefte = de aangepaste werknemer die doet om te overleven in plaats van iets te doen waar zijn heel hart naar uitgaat.Vandaar dat ook zoveel scholen in de brand gaan......dit gaat dieper dan een paar miljoen krediet verstrekken aan malavide banken, verzekeraars en des meer....
Hi Theo, mooi wat er allemaal op gang komt.
Ja, waar zit die resetknop toch.
Een probleem is nog wel dat juist die managers het grote geld verdienen, zij zijn de grote consumenten en ontlenen daar hun identiteit aan en daar mag van mij de conclusie achter dat zij het ongelukkigst zijn met hun werk. Dus daar zou gereset moeten worden. Maar ik wil het niet bij een ander leggen ik denk dat we het van een nieuwe lichting managers moeten hebben. Daarvoor zullen we met zijn alle de kracht moeten vinden om onze nekken uit te steken om ons hard te maken voor dit soort ideeën.
groetjes ruud
Comments
De reset heeft volgens mij vooral te maken met een wel/niet bewustzijn van waar het omdraait. Waar wordt je gelukkig van? Hoe haal je het beste uit jezelf? En als het gaat om het bedrijfsleven draait het mijns inziens vooral (zoals ook in de stelling genoemd) om de ruimte die het vakmanschap heeft binnen een organisatie.
Ik zie vier dimensies van ruimte waar aandacht aan geschonken kan worden Met uiteindelijk doel de benodigde ruimte voor vakmanschap. Dat is die ruimte waarin vakmensen gegeven de context van de bedrijfsvoering het beste uit zichzelf halen en daarmee het beste uit de organisatie.
Ik zie de volgende 4 ruimtedimensies:
- welke eigen verantwoordelijkheid wil ik nemen ('ruimte nemen')
- hoeveel vertrouwen heb ik in het vakmanschap van mensen ( 'ruimte geven')
- in welke mate wil ik samenwerken ('ruimte delen')
- welke collectieve ambitie streven we samen na ('ruimte maken')
Als de juiste balans tussen deze 4 ruimtedimensies wordt gevonden kunnen mensen zich verbinden met zichzelf, hun collega's en de organisatie en zullen leiders inspireren, ondersteunen en sturen vanuit vertrouwen in het vakmanschap.
Zijn het de leiders of de 'geleiden' die op de restknop gaan drukken? Voor beiden zal gelden dat ze eerst bewust moeten worden van wie ze zijn, wat ze kunnen, wat ze willen en waar ze nu echt gelukkig van worden. Daarna zullen ze met liefde de resetknop indrukken.
Ja, waar zit die resetknop toch.
Een probleem is nog wel dat juist die managers het grote geld verdienen, zij zijn de grote consumenten en ontlenen daar hun identiteit aan en daar mag van mij de conclusie achter dat zij het ongelukkigst zijn met hun werk. Dus daar zou gereset moeten worden. Maar ik wil het niet bij een ander leggen ik denk dat we het van een nieuwe lichting managers moeten hebben. Daarvoor zullen we met zijn alle de kracht moeten vinden om onze nekken uit te steken om ons hard te maken voor dit soort ideeën.
groetjes ruud