In dit werk breekt de Zwitserse antroposoof en graalonderzoeker Werner Greub (1909-1997) een lans voor de ontdekking door Rudolf Steiner van meer dan 100 jaar geleden dat er rond het begin van de jaartelling niet één maar twee Jezuskinderen werden geboren: een wijsheidskind, waarvan het Mattheüs-evangelie bericht dat het vóór de dood van Herodes uit Bethlehemse ouders in een normaal huis op aarde kwam – èn een liefdeskind, waar het Lucas-evangelie over vertelt dat het, juist ná de dood van Herodes, uit andere, in Nazareth woonachtige ouders, in een kribbe (in een stal of grot) in Bethlehem op de wereld kwam.
Volgens het geesteswetenschappelijk karma-onderzoek van Rudolf Steiner incarneerde zich in dit liefdeskind voor het eerst op aarde de dusgenaamde onbevlekte, oer-jonge zusterziel van Adam – uit de priesterlijke generatiereeks van Nathan, de ene zoon van (Koning-Priester) David; terwijl in het wijsheidskind zich het Ik van de oud-Perzische ingewijde Zarathoestra incarneerde – uit de koninklijke generatiereeks van Salomon, de andere zoon van David. Het was dan ook dit Jezuskind dat de Drie Koningen of magiërs uit het Oosten zochten en vonden in Bethlehem – om hem als hun vroegere, gereïncarneerde meester te aanbidden (zie afbeelding op de titelpagina), terwijl bij het andere Jezuskind de herders hun opwachting maakten onder een lichtend aureool aan de hemel, een aureool dat uitging van de Nirmanakaya, het ziele-lichaam van de Gautama Boeddha, stichter van de leer van het liefdevolle mededogen.
Toen op mysterieuze wijze waar in Lucas 2 op gezinspeeld wordt, in de tempel van Jeruzalem het wijsheidskind zich met het 12-jarige liefdeskind verenigde, kwamen dus de liefde- en wijsheidstromingen van de mensheid samen in deze allerhoogste representant van de mensheid als Jezus van Nazareth, die vervolgens 18 jaar later tijdens de doop in de Jordaan op 6 januari 30 AD zich offerde als het menselijke voertuig voor de verwekking van het Kosmisch Christuswezen (Lucas 3:22 – “Mijn Zoon zijt Gij, Ik heb u heden verwekt”; vert. Ogilvie, Priester Christengemeenschap), zodat dat Wezen 3¼ jaar later, tijdens het mysterie van Golgotha van 3 tot 5 april 33, kon incarneren in het planetaire lichaam van de Aarde.
In dit vervolg op zijn baanbrekend onderzoeksverslag “Willem van Oranje, Parzival en de Graal – Wolfram von Eschenbach als historicus” (Willehalm Instituut, 2009) neemt Werner Greub nu een van de grootse struikelblokken weg, die tot nu toe verhinderd hebben dat dit wezenlijk onderdeel van wat Rudolf Steiner Het Vijfde Evangelie noemde, als grondslag voor het Nieuwe Christendom, wereldkundig is geworden: de onenigheid onder antroposofen over de kwestie of het leeftijdsverschil tussen de twee Jezuskinderen nu slechts enkele maanden betreft, zoals op grond van een uitspraak van Rudolf Steiner door de meerderheid wordt aangenomen, dan wel de 5¼ jaar waar Werner Greub op uitkomt, indachtig Rudolf Steiners advies om ‘werkelijk over deze dingen na te denken’. Nauwkeurig beargumenteert hij dat de ontdekking van Rudolf Steiner van de twee Jezuskinderen in Bethlehem alleen in overeenstemming met zowel de historische oorkonden als de geboorteverhalen van Mattheüs en Lucas kan worden gebracht, indien het leeftijdsverschil inderdaad 5¼ jaar bedraagt.
Als onderdeel van dit Kerstproject 2012 beoogt het Willehalm Instituut, naast de publicatie en presentatie van dit boek, om op een passende (nog niet gevonden) plek een Herder- èn een Koningskribbe in te richten als herinnering en eerbetoon aan de twee Jezuskinderen. Tevens is er contact opgenomen met de directie van het Artis Planetarium in Amsterdam om te vragen of er tijdens hun Kerstprogramma nog in de zin van het werk van Werner Greub aandacht aan de Ster van Bethlehem van de Drie Koningen zou kunnen worden besteed, met name onder verwijzing naar het hoofdstuk “Wolframs astronomie” uit het eerste, bovengenoemde boek van zijn magistrale trilogie over de graalgeschiedenis van de mensheid van Zarathoestra tot Rudolf Steiner.
Moge deze drievoudige actie ertoe bijdragen dat het nog in zijn kinderschoenen staande Christendom een stapje verder op zijn lange weg vooruit komt: de Aarde te transformeren van een planeet van wijsheid tot een planeet van liefde, zoals nader uiteengezet in de reeks voordrachten van Rudolf Steiner over de missie van de afzonderlijke volkszielen (GA 121).
Noot: Het boek kan reeds op BoekenRoute.nl besteld worden, daar zijn ook inhoudsopgave, beschrijving en het eerste hoofdstuk in een voorlopige versie in te zien. Tot en met 21 december geldt een intekenactie. Medewerking aan en ook opbouwende kritiek op dit Kerstproject is op alle fronten zeer gewenst. Neem svp. contact op met R.J Kelder: info@willehalm.nl/ Donaties aan de helaas nog steeds noodlijdende Stichting Uitgeverij Willehalm Instituut kunnen via deze blog gemaakt worden.
Comments