Ondanks dat ik zelf geen kinderen heb houdt de vraag me bezig wat een liefdevolle manier is van opvoeden van een kind. Ik heb het gevraagd aan een dierbare vriendin van me die moeder is van een heel bijzonder kind. Volgende week haar tips over opvoeden in deze tijd.Hoe ga jij met kinderen om, met name als het je eigen kinderen zijn? Vind je dat je zeggenschap over ze hebt? Vind je dat ze moeten doen wat jij van ze vraagt? Zijn ze van jou? Het gaat er niet om dat je het juiste antwoord geeft. Wees heel eerlijk en kijk hoe je er nu in staat. Neem een moment om hier over na te denken voordat je verder leest….Ik denk dat we dit allemaal herkennen. We willen regelmatig zeggenschap hebben over onze kinderen. Op school, thuis, op straat. Waar heb je dat recht vandaan? Rechtvaardig je deze overtuiging met de gedachten dat kinderen nog niet voor zichzelf kunnen zorgen? En zodra een kind zijn eigen wil gaat ontwikkelen, hoe is het voor je dat er strijd ontstaat? “Ruim je kamer op!” “Eet je bord leeg!” “Nu slapen gaan!” Als volwassene kun je je overwicht gebruiken om jouw wil op te leggen. Niet alleen naar kinderen. Ook tussen volwassenen onderling is dit constant gaande. Weet je wat ik hiervan vind?– DIT IS EEN VORM VAN GEWELD DAT NOOIT TE RECHTVAARDIGEN IS –Toch denk ik dat er maar een kleine ommezwaai in houding nodig is: Wat als het slechts onze taak als ouder, opvoeder en leraar is om het kind te HELPEN? Helpen, om zich zo te kunnen ontwikkelen dat het als ster kan schitteren. Een kind weet intuïtief wat het nodig heeft en wanneer jij het liefde wilt geven. Dan zal het je vertrouwen en je graag volgen. Zeker bij de dingen die het nog niet heeft geleerd. En als het een andere keuze wil maken dan jij, ben je dan bereid te vertrouwen dat dit voor hem/ haar de juiste keuze is? En hoe doe je dat dan? Want in huis, op straat en binnen het klaslokaal gelden allemaal afspraken.Herinner jezelf er aan dat die afspraken zijn gemaakt om het kind te helpen zich te ontwikkelen en zich veilig te voelen. Niet om ze kosten wat het kost na te leven als dit het kind niet dient. Als een kind iets wil wat jij niet wilt zou je je de volgende dingen kunnen afvragen:- Zijn de afspraken voor het kind duidelijk? (anders kun je ze moeilijk naleven)- Is het mogelijk dat het kind zijn/ haar gang gaat binnen die afspraken?- Is het tijd om nieuwe afspraken te maken?- Is het tijd om het de ruimte te geven op een nieuwe plek waar andere regels gelden? (bijvoorbeeld buiten spelen in plaats van binnen)Als volwassenen denken we vaak te weten wat een kind nodig heeft. Ik daag je uit om een kind niet te vertellen wat het nodig heeft, maar het jou te laten vertellen. Respecteer zijn/ haar timing. Geef het de ruimte zich te ontwikkelen waarvoor het gekomen is. Ieder kind komt iets unieks brengen. Dit is zijn/ haar cadeau aan jou. Door niet jouw ideeën op te leggen kan het zo puur mogelijk tot zijn recht komen.Ik heb al heel veel verklapt van de opvoedtips van volgende week. In de tussentijd wens ik je heel veel plezier in alle ontmoetingen met de kinderen om je heen. En als het echt niks wordt kun je altijd je kind nog verkopen…Hartelijke groet,Nico van SchaikWWW.WAKKERONDERWIJS.NL
Comments