Sinds mei 2009 zit ik in de landelijke fractiegroep van de Partij voor Mens en Spirit. Mijn belangrijkste reden om actief te worden in de Partij voor Mens en Spirit is dat ik wil bijdragen aan een samenleving waarin mensen vanuit hun passie kunnen leven. Als loopbaanbegeleider en reïntegratiecoach is dit m’n dagelijks werk en ik wil graag ook een politieke bijdrage leveren op locaal en landelijk niveau. Het programma van Mens en Spirit spreekt o.a. over authenticiteit, vrijheid, vertrouwen, verbondenheid en samenwerking. Dit zijn belangrijke begrippen voor een samenleving waar men kan leven en werken vanuit passie. Deze samenleving heeft niet economische groei als uitgangspunt, maar groei van passie, geluk en kwaliteit van leven. Natuurlijk is het voor een aantal mensen in de huidige samenleving mogelijk dit te realiseren voor zichzelf. Een groot aantal anderen voelt zich echter dusdanig beperkt dat dit niet lukt.We streven naar een samenleving waarin mensen kunnen opbloeien. Mensen leven hun passie, doen waar ze blij van worden en waar hun kwaliteiten liggen en voorzien daarmee in hun bestaan. De samenleving is er het meest bij gebaat als ieder mens doet wat bij hem of haar past. Dit betekent dat ieder mens zijn talenten ontwikkelt en inzet in zijn werk. Ieder mens levert een bijdrage in de samenleving. Dit kan betaald werk zijn, maar ook onbetaald (vrijwilligerswerk, mantelzorg, ouderschap, uitingen van kunst, etc.). De overheid als gemeenschapsdienst kan dit stimuleren en faciliteren waar dat nodig is.Als mensen moeten werken om te overleven wordt hun creativiteit beperkt. Veel mensen belanden in banen die niet bij ze passen waar ze letterlijk ziek van kunnen worden (burnout, overspannenheid, depressie e.d.) Ook een uitkering kan mensen beperken om met hun talenten aan de slag te gaan. Verantwoording moeten afleggen aan een uitkeringsinstantie beperkt de creativiteit en ondernemerszin van mensen. In m’n werk zie ik regelmatig dat mensen met een uitkering wel initiatief willen nemen om hun eigen geld te verdienen, maar vanwege alle administratieve toestanden met de uitkeringsinstantie die dat met zich meebrengt, dat niet doen.Dit is volgens mij op te lossen door invoering van een basisinkomen, dat voldoende is om in de eerste levensbehoeften te voorzien. Als mensen zelf geld verdienen hoeven ze hier geen verantwoording over af te leggen aan de verstrekker van het basisinkomen, wel aan de belastingdienst, zoals dat nu ook het geval is. Een basisinkomen kan verschillende effecten hebben op mensen. Sommige werknemers zullen de baan waar ze niet gelukkig in zijn loslaten en iets gaan doen waar ze gelukkiger mee zijn. Ondernemende uitkeringsgerechtigden zullen hun eigen onderneming starten, nu ze zich niet meer geremd voelen door een uitkeringsinstantie. Mensen die om wat voor reden dan ook echt niet willen werken, zullen dat wellicht ook niet doen, tenzij ze toch wat ruimer willen leven dan eerste levensbehoeften. En voor sommige mensen verandert er niet zoveel en blijven gewoon het werk doen waar ze al tevreden mee waren.Dit is één van de thema’s waarvoor ik me graag wil inzetten. In de fractiegroep zijn we bezig deze thema’s uit te werken voor het partijprogramma waarmee we in 2011 de landelijke verkiezingen in gaan. De tijd is rijp voor een partij die gaat voor politiek vanuit het hart.
Comments