Wie mag de klok luiden?
Na de kredietcrisis waren het vooral bestuurders die aangepakt moesten worden. Nu moeten de klokkenluiders een toontje lager zingen. Wat is hier aan de hand? Eerst wilden we geen dwingende waarden en normen meer. Toen werd het een zooitje waar iedereen op zijn manier aan mee deed. Nu willen we de orde herstellen. Maar wie herstelt welke orde. En wie luidt de klok in naam van wie?
Volgens mij is het nieuwe klokkenluiden begonnen. We worden allemaal uitgedaagd na te denken over welke klok we wanneer luiden. Niet omdat we allemaal zeker weten hoe het hoort en of het juist en waar is wat we denken en vinden. Mar omdat we ergens moeten beginnen.
Ethiek was lang een vies woord, maar komt er toch weer in. Maar een ethiek is niet meer een begrip van kerk staat overheid etc. Het is nu iets wat te maken heeft met onze authenticiteit en wat in het hart geboren wordt.
Dat betekent echter ook dat spiritualiteit en ethiek weer iets met elkaar te maken krijgen. En ook dat het hart en zoeken naar het 'juiste' meer is dan een goede beleving.
De ethiek die in het hart geboren wordt heeft ook weer met een begrippen en met betekenis-geving te maken en niet alleen met een spiritueel extatisch gevoel.
We mogen weer zonder in verplichtende en dicht-timmerende dogma's te vervallen.
Wow.
Wie doet er mee?
(Zie ook voor een uitgebreidere beschouwing: http://mauk.nu/klokkenluiders.html )
Comments
Lieve Mauk Pieper,
Mijn interne klokken luiden als volgt:
Ikzelf en niemand anders ben via mijn bewuste en onbewuste intenties verantwoordelijk voor het soort leefwereld waarin ik ontwaak en/of waarin ik mezelf bewust ben van mijn specifieke ervaringen en waarnemingen.
Dus...
in wezen maakt het niet uit wie welke klokken luidt.
Want...
Indien wijzelf in staat zijn om te Geloven en te Vertrouwen in de Constructieve Noodzaak van élk facet van "Het Leven" dan manifesteert zich aan ons het soort Harmonieuze Leefwereld (Lefwereld) en/of het soort Harmonieuze Klokkenspel waar een mens ongekende Levensvreugde uit put.
Met andere woorden, voor élke vinger die we naar anderen wijze en voor élke aanklacht die we tegenover derden indien komen er ontelbare vingers, aanklachten en ongewenste situaties tot leven in onze persoonlijke belevingswereld.
Enkele jaren geleden heb ik er voor gekozen om aan élk facet van de schepping een 100% Gelijke Waarde toe te kennen. Door dat te doen veranderde er op hele korte tijd héél véél 'ten goede' in mijn leefwereld. Hierdoor ben ik er automatisch van uit gegaan dat élke ervaring een onverdeeld constructief karakter in zich draagt doch dat Wijzelf (en niemand anders) dit Constructieve karakter en/of deze Constructieve Eigenschap dienen te activeren via onze intenties en/of via onze Geloofsovertuigingen.
Met andere woorden:
Via hetgeen wij geloven activeren wij onze eigen belevingswereld.
of
Wat wij Geloven wordt onze werkelijkheid.
Dus...
zolang wij geloven en/of ervan overtuigd zijn dat er zaken fout lopen en/of dat er onrechtvaardigheid heerst, zolang zullen wij deze fenomenen blijven activeren waardoor ze zich transformeren naar onze als werkelijkheid ervaren leefwereld.
We houden er allemaal uiteenlopende meningen op na wat de manifestatie van onze leefwereld betreft.
Vandaar dat niemand één zelfde ervaringswereld en/of werkelijkheid activeert.
We beschikken wél over de mogelijkheid om van anderen te leren om onze kijk op een zelfde situatie (realiteit/werkelijkheid/waarheid?) te veranderen of aan te passen.
Sinds ik ervoor gekozen heb om de Klok der Constructieve Gedachten te luiden ervaar ik mijn leefwereld als een aangename en veilige plek waarin ik eindeloos kan/mag/durft te experimenteren met datgene waarin ik steeds intenser Geloof.
Wanneer ik élk facet van de schepping het Allerbeste kan gunnen (wat dat voor élk facet ook moge inhouden) en wanneer ik oprechte Liefdevolle intenties kan sturen naar élk facet van de schepping, activeer ik ook bij hen die met zichzelf geen raad weten het vermogen om vooralsnog op herkenbare Constructieve wijze aan "Het Leven" deel te nemen.
Aanvankelijk verbaasde mij dat enorm doch gaandeweg zag ik er de eenvoudige logica van in.
Hetgeen je bewust en onbewust aan anderen wenst is hetgeen zich feilloos transformeert naar een feilloos reflecterend ervaringsveld.
Anderen verbazen zich telkens weer over de automatische veranderingen in zichzelf, ze hoeven deze theorie in wezen niet te begrijpen om er toch de geneugten van te ervaren.
Dus wijzelf en niemand anders bepalen via onze ware intenties (= de som van bewuste en onbewuste intenties) of onze leefwereld er als een zootje uitziet of niet.
Dus wij bepalen welke klokken er geluid worden en welke niet ;-)
Bedankt om ons de kans te laten om eender welke klok op onze unieke wijze te luiden ;-)
Bedankt om ons de kans te bieden om ook onze eigen mening met jou te delen!
Bedankt om er te zijn zoals je bent!
Je hebt me op jouw wijze aangespoord om nog bewuster na te denken over mijn/onze boemerang-impact in het grote geheel.
Jij hebt me op jouw wijze aangespoord om consequent verder te blijven varen aan de hand van mijn innerlijk constructief geaarde win-win-kompas ;-)
Moge ook jouw Constructieve ervaringen de mijne overstijgen.
Moge ook Jij in staat zijn om in het vermeende destructieve (foute of negatieve) het onverdeelde constructieve te ontdekken en/of herontdekken.
Moge ook jij voortaan stralen van Levensvreugde omdat je beseft dat je hierdoor geen voeding meer geeft aan eender welke ongewenste manifestatie in het reflecterend plasmaveld "Het Leven"
Iets mooiers kan ik mezelf en anderen niet wensen!
Liefs, Succes en Mega Big Smile van me
Gerda Maria