29 JUNI 2012, EEN BRIEF AAN MIJN DOCHTER...
Nu 3 weken na haar overlijden stuur ik haar een brief, om mijn leegte op te vullen en alles een plaatsje te geven.
Llieve Wendy,
Vandaag is het 29 juni 2012.
Drie weken na je sterfdag.
Wat een fijn gevoel dat je rust hebt. Hoop dat je af en toe eens voorbij vliegt.
Weg uit die kooi en de vrijheid in.
Wat mis ik je aanwezigheid toch meisje. We hadden zo'n sterke band samen.
Die band voel ik nog steeds, alleen is er een leegte die onvoorstelbaar moeilijk in te vullen is.
We hebben zo hard gestreden om jou hier te houden, je weer te zien lachen.
Zag ook dat je weg wou, weg van de pijnen.
Wat je hebt meegemaakt de laatste weken beseffen we nu pas.
Bont en blauw ben je naar het ziekenhuis gebracht. Wat je daarvoor hebt meegemaakt aan aanvallen was niet nodig geweest.
Die leegte maakt dat we ook boos zijn. Om alle middelen die je kreeg toegediend om jou hier te houden. Jouw wens om te gaan zien we terug in de foto's en video's die ik maakte aan je ziektebed. Op dat moment voelde ik enkel je pijn en mijn kracht om je te helpen zolang ik kon. 3 dagen niet eten en slapen maakte niet uit. Al zou het nog 23 jaren gaan duren.
Aan je bed staan en je ondersteunen met je aanvallen. Wat voelden we met je mee.
De liefde die jij ons gaf is nog zo sterk aanwezig.
Deze kunnen we nu enkel voelen door aan je te denken.
Jij hebt mij als vader trots gemaakt.
Meer dan twintig jaren elke
zondag bij jou op de koffie, samen gedronken, gewandeld en genoten van elkaars aanwezigheid. Ik zong vaak voor je omdat ik wist dat je er vrolijk van werd. Je vond het fijn om mijn hand vast te houden tijdens het lopen. H
eb vaak je nagels in mijn hand gevoeld. Die kracht zei me dat ook jij onze speciale band ervaren hebt. Een mooie foto van dit moment draag ik bij me.
Door jou ben ik op zoek gegaan naar een manier om met je te kunnen praten.
Heb met deze zoektocht naar je ook veel geleerd over jou, mezelf en andere mensen.
Jij gaf me die kracht om beter om te gaan met beter communiceren, beter te relativeren.
Onze liefde en kracht hebben ervoor gezorgd dat ik in die zoektocht ook mijn inspiratie bleef houden. Mijn creativiteit in het dichten, zingen, schilderen hebben door die inspiratie mij afgeleid van de pijnen die ik voelde om jouw leed.
Steeds weer iets mooi bereiken dankzij die inspiratie.
Wanneer ik een discussie of conflict had met iemand was jij diegene die me rustig maakte.
Bij gedichten en schilderen gaf je me veel inspiratie.
Bij het zingen besefte ik vaak, als het slecht met je ging, dat ik al met rouwverwerking bezig was. Er zou een dag komen dat we je los moesten laten.
Fijn dat je mijn huidige vrouw Esther hebt gekend. Andersom is dat ook zo.
Zij heeft vanaf het begin naast mij en ook naast jou gestaan.
De liefde die je voelde maakte dat Esther in al die jaren nooit een aanval van je heeft gezien. Enkel in de laatste week heeft ze dit ervaren en met mij meegestreden aan je bed.
Al zingend voelde ik die emotie van het loslaten zo vaak!
De nummers op jou uitvaart heb ik al enkele jaren klaarliggen.
SHE was echt voor jou geschreven. De eerste keer dat ik dit zong was ik in tranen.
Omdat die dag eens zou komen. Jij gaf me de kracht om vlak na je overlijden het nummer toch te zingen. Liefde voor een partner is anders dan liefde voor je kind.
Dit nummer zal altijd met jou verbonden blijven.
Dank dat je mij hebt gesteund tijdens mijn allerlaatste speech voor jou.
Ik voelde jou naast je broer Remco zitten. Dat gevoel maakte dat ik de hele speech kon doen.
Er waren veel mensen. Jou zag ik en ik voelde me zo sterk.
Er zijn veel mensen die hun steun hebben gegeven met jouw overlijden.
Velen gaan weer hun eigen weg. Vooruit, de toekomst in.
Ook wij gaan dit doen.
Die leegte die we voelen zal nooit opgevuld gaan worden.
Die leegte mag er zijn. Beseffende dat die leegte jouw liefde en aanwezigheid van de afgelopen jaren altijd in ons hart zullen blijven.
Die leegte zal pas weg zijn wanneer wij elkaar weer gaan ontmoeten.
Nu je weg bent besef ik ook dat de tijd dat je bij ons was mij altijd dierbaar zal blijven.
Het had nog lang mogen duren. Ook als ik in tijd terug mocht gaan, zou ik het zo weer overdoen.
Dank dat je in mijn leven was. Veel rust een een virtuele knuf van je maatje.
Dag popje.
.
Comments
Gisteren was weer de dag.
Een klein bericht aan Wendy:
NOOIT GEDACHT DAT HET BIJ JE ZIJN
ZO BIJZONDER EN MOOI KON ZIJN
EN NU NA 3 JAAR ZONDER JOU
VOEL IK NOG STEEDS DIE PIJN
DE GEDACHTE DAT IK JE NU, WEER DICHT BIJ ME ZOU HEBBEN
NAAST JE ZITTEN, JE HAND IN DIE VAN MIJ
ZO ZONDER WOORDEN
NIETS TE HOEVEN ZEGGEN
ALLEEN DAT GEVOEL AL
MAAKT ME WEER EEN BEETJE BLIJ
IK KAN HET HET JE NIET VRAGEN
MAAR DOE HET STIEKEM TOCH
KOM MAAR EVEN BIJ ME
Lieve dappere Paul,
3 jaar geleden heb jij deze heftige ervaringen opgedaan.
Jouw brief heeft een bijzondere rustgevende impact op mij.
Wellicht omdat ik meer dan ooit Geloof in een hereniging in een ander levenslevel.
Ik wens en hoop dat vandaag de dag de helende kracht van zuivere Liefde voor kleine (liefst van al ook voor grotere) herstel-wondertjes heeft gezorgd.
Het is jou en jouw naasten in ieder geval héél intens en héél oprecht gegund!
Héél véél Liefs & Liefde van me
Gerda Maria
xxx xxx xxx
lieve Paul, je raakt mijn hart, fijn dat je geen afscheid neemt, we denken aan juliie, heb een fijne dag, Frank, vader van ook een prachtige dochter.
Paul, wat mooi, dank voor het delen.!